zondag 28 maart 2010

prentje en Otje

Ik houd van Fiep Westendorp. Natuurlijk, Annie M.G. Schmidt is ook fantastisch, maar zonder de  tekeningen van Fiep zouden Jip en Janneke, Otje, Ibbeltje en vele anderen nooit zo tot de verbeelding hebben gesproken.

Toen Zoon geboren werd, ontving ik van zus een fantastisch kraamcadeau. Ik kreeg een koffertje met daarin zeven pakjes, voor elke dag van de week een. In ieder pakje zat een boek van Annie, getekend door Fiep. Een paar jaar later kreeg ik van mijn schoonouders voor mijn verjaardag het boek 'Getekend: Fiep Westendorp'. Die staat naast de biografie Anna, van Annie M.G. Schmidt.
Ik denk dat ik mezelf daarom wel een kenner mag noemen van de tandem Fiep-Annie. En dan heeft vooral Fiep dus mijn voorkeur, niet alleen omdat ik zo ontzettend gek ben op illustraties, maar ook omdat ze volgens mij een hele lieve vrouw was. Meer op de achtergrond dan Annie, maar zeker niet minder talentvol. Als eerbetoon aan Fiep daarom deze voorjaarscollage.

Dit is een hele lange inleiding voor wat ik eigenlijk wil vertellen. Gisteren zijn we naar de theatervoorstelling 'Otje' geweest. Wat ik geweldig vond, was dat ze de illustraties van Fiep zo ongeveer tot leven hadden gewekt. Als Tos (gespeeld door de onvolprezen Rik Hoogendoorn) in een pan stond te roeren, was dat niet een echte pan, maar een getekende pan op een plaat van hardboard. Magisch.

Na de voorstelling en een drankje in de foyer, lopen we voldaan naar buiten. Op de hoek van het theater staat Rik een sigaretje te roken. 'Kijk Zoon', fluister ik, 'daar staat Tos'. Ongelovig kijkt Zoon me aan. Hij kent Hoogendoorn vooral uit Sesamstraat.
Verdwijnt nu alle magie? Rik ziet ons fluisteren en knikt ons toe. 'Vond je het leuk?', vraagt hij aan Zoon. Die knikt ijverig. 'Fijn dat jullie er waren', zegt hij vriendelijk.
De magische wereld van Fiep, Tos en alle anderen blijft intact.
Gelukkig maar.

1 opmerking: