zondag 6 maart 2011

prentje in Lille

'Zullen we dit weekend naar Lille gaan?, vroeg ik Man maandagavond. 'Ja, leuk', zei Man, maar ik hoorde hem al niet meer. Ik was de laatste hotelkamer van een hotel in het centrum al aan het boeken.

Omdat het allemaal nogal last-minute ging, konden we geen oppas voor Zoon meer regelen. Dus die ging gewoon mee. Dankzij de draagbare dvd-speler van Zus gaf hij geen kik onderweg. Sterker nog, hij wilde niet eens even stoppen onderweg. En dus zat hij met zijn draagbare dvd-speler in het wegrestaurant.


In Lille aangekomen mocht ik even los van Man in een winkelstraat waar ze een paar leuke kinderkledingzaken hebben. Ik kocht onder andere een klassieke Franse zomerjas voor Zoon, een donkerblauwe met een Bretons streepje aan de binnenkant.
Als dank kocht ik voor Man een nieuwe kookwekker, een vogelhuisje, waar hij uiteraard enorm blij mee was. Vervolgens vond ik ook nog een Roodkapjeboek (met vingerpoppetjes!) voor mijn alsmaar uitdijende en onbegrijpelijke Roodkapjeverzameling. Oeh, en ze hadden ook nog een Habitat! Daar kocht ik twee fijne borden, een met vogels (de laatste!) en een met een tijger.

'Nou maak ik een deal met je', zei ik tegen Zoon. 'Jij mag bij de MacDonalds eten (erg, ja, ik weet het), maar dan ga je daarna lief aan tafel met je nieuwe Lego spelen als mama en papa in een restaurantje gaan eten.' Opvoeden is soms omkopen, tenzij je een superopvoeder bent, waar ik helaas niet toe behoor.

Ik zag het lipje al naar beneden gaan toen bleek dat ze bij deze Franse Mac geen zoetzure saus hadden. En geen Danoontje. En toen hij als kadootje een witte eenhoorn kreeg (voor meisjes!) braken de dijken definitief door. Dat werd niets meer vanavond, leer mij mijn Zoon kennen. En ja hoor, 'ik heb buikpijn en wil terug naar het hotel', hoorde ik even later.

En zo zaten Man en ik in een hotelkamer midden in het centrum van Lille met een slapende Zoon en een afhaalpizza.
Het leven neemt soms een andere wending dan je had gefantaseerd, vooral als je een kind hebt.

Maar ach, de volgende dag ontbeten we lekker, gingen we gezellig naar de markt met Franse streekproducten en lunchten we in de zon.

En toen trapte ik eens goed het gaspedaal in en waren we binnen drie uurtjes weer thuis. Het eerste dat Zoon deed, was de vloer van de huiskamer kussen, zo blij was hij om weer in zijn eigen huis te zijn (staat dus los van mijn rijstijl).

Volgende keer toch maar weer samen op stedentrip.

5 opmerkingen:

  1. Ooh heerlijk zeg even naar Lille,
    en wat een mooie spullen heb je gekocht!
    (ik kreeg hartjes in mijn ogen van het vogeltjesbord)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat leuk een roodkapje verzameling! Ik zag ooit zulke leuke japanse spullen met Roodkapje, o.a. een heeeeeel leuke theepot. Ik zal eens nadenken waar ik dat ook weer zag. En wist je dat Charlotte Dematons in al haar prentenboeken een roodkapje verstopt? (ja wist je vast al...)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een leuke foto van jou en zoon!

    BeantwoordenVerwijderen