prentje en het tuintje

Wij hebben een hele kleine tuin. En met klein bedoel ik ook echt klein. Postzegel. Plaatsje. Toen we het huis kochten, hebben we er ook nog eens 2,5 meter afgesnoept voor de woonkamer. Omdat je in Nederland vaker in de huiskamer zit, dan in de tuin.

Omdat de tuin zo klein is, leek het een beetje belachelijk om er gras in te leggen. Af en toe mis ik dat wel eens, het lopen op blote voeten in het gras. Maar waarschijnlijk is dat meer het romantische idee dan dat ik werkelijk met blote voeten in het gras ga lopen.

Enfin. De grootte (of eigenlijk het gebrek hieraan) weerhoudt me niet om de tuin vol te stoppen met alles waar ik van hou. Vogelhuisjes. Een Prunus die nu zo prachtig bloeit. Een Magnolia met volle knoppen die op uitbarsten staan. Viooltjes. Margrietjes. Sneeuwklokjes. Een roos. Een kersenboom, omdat ik de bloesem mooi vind. Tulpen. Zoon die zonnebloemen zaait. En tot mijn vreugde sinds afgelopen zaterdag ook weer geraniums. En bloempotten, in allerlei felle kleuren.

We hebben een hele kleine tuin. Maar dat maakt niets uit. Want ook in een kleine tuin kan heel veel bloeien.

Jammer alleen dat we er nu zelf niet meer bijpassen.