maandag 19 maart 2012

prentje en het witte konijn

Deze blog heet 'prentje maakt', maar 'prentje bedenkt' zou eigenlijk een betere naam zijn. Ik ben namelijk wel van de concepten (High Alice-in-Wonderland Tea!) maar de uitvoering, tja, dat is een ander verhaal.
Zo zag ik gisteren een foto van -wat ik in eerste instantie dacht- paashangers van het witte konijn van Alice. Maar dat bleken eierwarmers te zijn. En ook nog eens hele dure.

Maar het zaadje was al gepland: ik wilde een paashanger van het witte konijn van Alice in Wonderland. Dus zocht ik een plaatje op internet. Maar toen ik het geschikte plaatje had gevonden, bleek het te klein te zijn.

Toch liet het me niet los. Opeens bedacht ik me dat ik het om kon zetten in een vectorbestand (Illustrator). En daar had ik opeens een geschikt wit konijn. Ik had nog transferpapier en zette de strijkbout al klaar (voor de leken onder ons: transferpapier is speciaal papier waarmee je afbeeldingen op textiel kunt strijken). Ik had alleen nog maar bakpapier nodig om het transferpapier mee af te dekken tijdens het strijken.

Man was net bezig een bakplaat te vullen met kip, aardappeltjes en paprika. En had daarvoor het laatste stukje bakpapier gebruikt, bleek al snel.

Nou ben ik wel het type 'als-ze-eenmaal-iets-in-haar-hoofd-heeft', dus belde ik een vriendin die twee straten verderop woont om bakpapier te halen: 'voor witte konijn-hangers' legde ik nog uit, maar vriendin kijkt nergens meer van op.

Eindelijk kon ik serieus aan de slag. Ik knipte het konijn uit, en een stuk oranje stof voor de achterkant, vond nog een leuke theekop-kraal en een geschikt bandje met theekopjes en draaide de hele boel binnenstebuiten.
IJverig naaide ik met de hand de twee kanten aan elkaar. Maar hoe zat dat nou met die kraal en dat bandje? Die zaten nu ook aan de binnenkant.
Ik kreeg het er warm van. Iets te hard trok ik aan het geheel, waardoor de helft alweer losliet. Het papier begon ook een beetje te scheuren.
Nu kon ik twee dingen doen. Of de boel in een hoekje pleuren en er nooit meer naar om kijken, of toch nog redden wat er te redden viel.

Ik koos voor het laatste. En dus zit het garen nu ook aan de buitenkant, en rafelt de oranje stof hier en daar een beetje. De vulling zit niet helemaal goed verdeeld, en de afbeelding is een tikkeltje beschadigd.

Maar het idee was leuk.

8 opmerkingen:

  1. Toch is ie leuk! Die kraal ook, erg toepasselijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hij is super leuk!!! Enne niet meteen je eigen maaksels afkraken hoor! je moet gewoon zeggen dat dat allemaal zo hoort en dat je er heeeeel lang over hebt nagedacht (dat doen mensen van 40 namelijk ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Haha ik sluit me aan bij Merula :-)
    Enne wil je mijn prullebak is zien?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Haha mooi verhaal! Ik vind hem leuk hoor! En ik had gisteren hetzelfde dilemma bij een project. Ik koos nog voor optie 2 maar maakte het alleen maar erger... Werd het dus toch nog optie 1. (met pijn in mijn hart, dat wel)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zie je niks van hoor, en hij is veel mooier dan die hazen die je in eerste instantie wilde kopen! Als je het stiksel niet mooi vindt kun je om het hele randje nog leuke minikraaltjes vastnaaien!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hij hoort toch gewoon zo?? Ik vind em leuk geworden! Leuk dat kraaltje ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ohahaha... herkenbaar! Ik ben ook wel van de goede ideeen maar omdat ik niet zo netjes ben en nog minder geduld heb.... wordt het nooit zo als ik het bedacht had.

    BeantwoordenVerwijderen