We fietsen langs een restaurant, met buiten een bord met 'Maandmenu, 25 euro', erop. 'Kijk mama, hier kunnen we een maand eten voor maar 25 euro!', roept Zoon enthousiast.
Het is fijn om de dingen door de ogen van Zoon te bekijken. Vooral als je zelf veel hebt om over na te denken. Dan is het een verademing om even een andere bril op te zetten. Zo wordt een handdoek een beer.
De omgeving van ons kabouterhuis werkt louterend. De fijne omgeving voelt als een warme deken. En altijd is de verkoelende zee in de buurt.
De hei staat dit jaar vroeg in bloei. Als je elk jaar op dezelfde plek komt, herken je het ritme.
Onze fietstocht loopt ten einde. Aan de weg zitten drie Amsterdam-Zuidmeisjes bramen te verkopen. Vol medelijden kijkt Zoon ze aan. 'Zijn dat zwerfkinderen, mama?', fluistert hij. Ik schud mijn hoofd.
'Weesjes dan?'
Ook in Zoon's hoofd is het niet altijd feest.
Hihi wat een goeie slimme zoon heb je toch!!
BeantwoordenVerwijderenHihi, je zoon is leuk!
BeantwoordenVerwijderenEn de prent met zwaluwtjes ook (that reminds me, ik moet nog steeds m'n zwaluwen uit Lissabon ophangen...zucht, wat ben ik ook een uitsteller!)
super uitspraken van je zoontje:-)
BeantwoordenVerwijderenwat een heerlijke opmerkingen van zoon! Het badlaken is cool he! Ik zat te twijfelen of ik het dekbad zou kopen (ben bang dat zoon er misschien nog iets te jong voor is en enge dromen ervan krijgt!)
BeantwoordenVerwijderenWat valt er toch veel te beleven en te leren...een leven lang. Heerlijke zoon en geweldig blog.
BeantwoordenVerwijderenDank *bloos*
Verwijderen