maandag 10 september 2012

prentje en de studie

'Ik denk erover om ook weer naar school te gaan', zeg ik tegen Zoon. 
'O, wat leuk, kom je dan bij mij in de klas?', vraagt hij verheugd.

Ik zit met een dilemma. Nu zit ik met veel dilemma's in dit leven (ben ik wel een goede moeder? Geef ik mijn vriendinnen wel genoeg aandacht? Moet ik niet vaker bij mijn ouders langs?) maar deze heeft betrekking op mijn toekomst.
Ik zit al maanden te dubben of ik deze maand zal beginnen met de avondstudie Grafische Vormgeving. Deze duurt drie jaar en het houdt in dat ik twee avonden in de week naar school moet. Daarnaast moet ik nog tien uur thuis aan de bak. Heel druk dus, naast baan, gezin en sociaal leven.
O ja, en ook nog het huishouden. Maar dat delft altijd het onderspit, dus dat is het huis inmiddels wel gewend. Sterker nog, ik denk dat de vloer zou schrikken als ik opeens met de stofzuiger aan zou komen. De kleren in de was zouden een heilzaam onderkomen zoeken als ze niet langer dan vier dagen gezellig met z'n allen op zolder liggen. En zo kan ik nog wel even doorgaan, maar daar hadden we het helemaal niet over. Ieder z'n talenten.

En dan heb ik u ook nog, trouwe bloglezer. Want dat houdt ook in dat ik minder tijd voor mijn plekje hier heb. En minder mogelijkheid om me even lekker uit te leven met masking tape, zoals hierboven.

Ik twijfel en ik twijfel maar, en ondertussen word ik er horendol van. Ik heb inmiddels gesproken met iemand die de opleiding heeft gevolgd, iemand uit het vak, en vanavond ben ik ook nog naar de open avond geweest. En hoorde daar bevlogen docenten fotografie, tekenen en vormgeving praten over de veelzijdige opleiding. Maar het is ook zwaar, hoorde ik weer.
En wat wil ik nu echt? Ben ik wel in de wieg gelegd voor vormgever, of ben ik toch meer een generalist die vormgeving combineert met (absurde) teksten? Want ik schrijf ook graag over geschokte stofzuigers.
Enne, elke week opdrachten inleveren die we klassikaal bespreken, lijkt me ver-schrik-ke-lijk eng.

Kortom, ik kom er niet uit. Ik moet nu wel eens gaan beslissen, anders starten ze zonder mij.
En of dat erg is; daar kom ik maar niet achter.

17 opmerkingen:

  1. Ik heb het antwoord natuurlijk ook niet (al klinkt het heel tof). Maar als het al zo lang n je hoofd zit zegt dat wel wat lijkt mij. En als het echt heel erg tegen kan kan je altijd nog stoppen toch? Natuurlijk begin je niet met die insteek, jij leert je zoon vast ook om af te maken waar hij aan begint. Maar helemaal niet beginnen aan mooie plannen is ook zo zonde, en als dat ondanks alle goede informatieinwinning en afweging dan toch nog tegenvalt, nou ja, dan kan al altijd nog grafisch-vormgeving-drop-out worden toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jeetje, zeg, wat spannend. Wat zou je in je hart het liefste willen doen? Waar zou je jezelf het liefste over een tijdje zien staan? Los van wat je denkt dat je wel of niet zou kunnen? Bij die vraag ligt de basis, toch? Of is juist die vraag zo moeilijk?
    En Wijeisenijs merkt al heel wijs op: stoppen kan ook altijd nog, geen schande, je hebt het geprobeerd!

    (ik had hetzelfde idee, maar tot een nee besloten, zou wel leuk geweest zijn, klasgenoten!)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Klinkt erg gaaf! Ik zou ook heel veel beren op de weg zien, maar soms moet je dat diepe in.. Succes met de beslissing!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Eén bezwaar kun je misschien al afstrepen, want je kunt je grafische kunsten natuurlijk heel goed met dit blog combineren. Misschien in een wat andere vorm, maar toch... Bovendien lopen wij trouwe lezers echt niet weg als je wat minder blog.
    En natuurlijk is klassikaal werkstukken bespreken vre-se-lijk eng, maar wat zul je er veel van opsteken.
    Nog eentje: wat let je om het gewoon een jaar te proberen? Blijkt het toch te zwaar, of te moeilijk om te combineren, of...... dan heb je dat jaar toch maar mooi binnen. Niet alle paden hoeven op dezelfde manier bewandeld te worden. Jij mag gewoon de jouwe gaan en ook nog eens op je eigen ludieke manier.

    Gea xx

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mmm, lastige beslissing. Misschien niet te ver vooruit denken en die drie jaar niet op een hoop gooien. Maar gewoon beginnen (als je gevoel zegt dat dat is wat je wilt) en dag voor dag bekijken hoe het gaat, het combineren van al je bezigheden.
    Succes met het beslissen! Enne...wat je ook beslist, er is geen verkeerde keuze, toch?!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Sterkte met kiezen. Kop of munt dan maar ;-)?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Mijn schoonmoeder is daar altijd (irritant) nuchter in. Als ik wel eens zucht en steun (je zou het niet verwachten, maar cht hoor dat doe ik best vaak ;-)) is het eerste wat zij roept "je doet het maar gewoon"! Daarbij, je moet het verhaal straks voor de achterkleinkinderen wel leuk en intersessant houden! Hier heb je niks aan ik weet het... maar toch :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. tja dat zijn gewoon hele lastige keuzes! Ik zou het ook niet zo goed weten......

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Misschien moet je het anders benaderen. Voelt het als een verplichting om 2 avonden in de week naar de opleiding te gaan en daarnaast 10 uur per week in je huiswerk te steken? Of voelt het juist als de ultieme kans en gelegenheid om 2 avonden in de week en daarnaast 10 uur per week te mogen steken in dat wat je ontzettend leuk vindt?

    Voelt het nu al als een verplichting, dan zou ik er niet aan beginnen. Voelt het als een kans en gelegenheid dan zou ik me heel snel inschrijven!

    Succes met je keuze :)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Er zijn gelukkig al heel wat bruikbare tips voorbij gekomen zie ik :)
    Nog een tipje van mij: luister naar je 'gut-feeling', volgens mij heeft 'het' vaak gelijk!

    En voor wat betreft dat huishouden...volgens mij heb jij een heel lieve en zelfstandige zoon die ook wel eens wil stofzuigen ;)

    Succes met kiezen!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Tja, als je je nu al wel eens druk maakt of je je vriendinnen wel genoeg aandacht geeft en of je wel vaak genoeg bij je ouders langsgaat en of je wel een goede moeder bent (wat in mijn ogen, voor zover ik zien kan, zeker waar is), dan gaat dat straks misschien helemaal een dilemma worden want met zo'n studie heb je nog minder tijd. Als je echt niet kunt stoppen met eraan te denken en je weet zeker dat je er na je studie echt iets tofs mee kunt gaan doen, is het vast de moeite waard. Je hebt trouwens ook kortere cursussen Grafisch vormgeven, maar misschien wil je er dan juist echt voor gaan.
    Ach, het is en blijft een lastige beslissing.

    Succes ;-))

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lastige kwesties zijn dat ja! Als je ervoor gaat kun je je opdrachten natuurlijk altijd eerst op je blog delen, voordat je ze klassikaal moet bespreken. Enne, die beren op de weg een feestmuts op zetten kan soms helpen.
    succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat goed dat je het overweegt! Lijkt me leuke opleiding om te doen in deeltijd. Misschien heb je je beslissing al genomen, of is deze inmiddels al voor je genomen maar wilde de vragen die bij mij opkwamen nog wel met je delen: heb je de opleiding nodig om te worden wie je bent? Heb je de opleiding nodig om dingen te leren die je nog niet kunt? Heb je de opleiding nodig om een afslag te kunnen nemen? Ben je bereid de consequenties te dragen en voor jezelf te kiezen?
    Indien je hier overwegend bevestigend op kan antwoorden... :-)
    Good luck!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik ben ooit ook een andere richting uitgegaan...en ik heb er geen spijt van. Als je eraan begint, bijt dan door want in het begin testen ze je op doorzettingsvermogen en eens je dat doorhebt, dan komt het super leuke van creëren (en hopelijk ben je ook graag bezig op de computer?)
    succes met kiezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Hee, doe het nu maar gewoon, okee? ;)
    Denk aan de caravannetjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Ok, luister: Als je meerdere dingen leuk vind om te doen, dan doe je het gewoon lekker allemaal! Doe ik ook en dat werkt goed. Het belangrijkste is dat je passie hebt voor wat je doet, wat het ook (allemaal) is. En, als het uiteindelijk niets voor je blijkt te zijn (wat ik heel raar zou vinden), kan je altijd weer terug gaan naar wat je al kan! Dus: DOEN!!!

    BeantwoordenVerwijderen