dinsdag 2 oktober 2012

prentje en de sprookjesfiguren

'Dit jaar gaan we in groep 5 lootjes trekken met Sinterklaas', zegt de juf op de voorlichtingsbijeenkomst van school.

Verbijsterd kijk ik om me heen. Lootjes trekken? In groep 5? Het kost wat moeite om deze informatie te verwerken. 'Dus als uw kind nog gelooft, kunt u er voor kiezen het zelf te vertellen, of hij hoort het op school', gaat ze voortvarend verder.

'Gelooft Zoon nog?', fluistert een moeder naast me die ziet hoe ik worstel met dit nieuws. 'Zoon gelooft in de Paashaas, Sinterklaas, de Kerstman en de Tandenfee bij elkaar', zeg ik, iets te hard.
'En dat wil ik graag zo houden.'

Want wat is er mooier dan het geloof in een prachtige fee die 's nachts naast je bed knielt, zachtjes je hoofdje optilt om je tand om te ruilen voor een muntje?
Of om te houden van een man met een baard die elk jaar langskomt om je net dat pakje te geven dat bovenaan je verlanglijst staat?

Ik werd op de kleuterschool al ingelicht door een bijdehante medekleuter die me zo nodig moest vertellen dat die man met die baard mijn papa was. Nou loop je dat risico als je vader de Sinterklaas van je woonplaats is (en die kleuter het zoontje van de organisator van de intocht), maar ik word nog boos als ik er aan denk. Al snel redeneerde ik dat die andere figuren dan ook niet echt zouden bestaan.

Mijn geloof in sprookjesfiguren is me ontnomen toen ik vier jaar oud was, en ik ben er nooit helemaal overheen gekomen.
'It is important to believe in fairytales', heeft zij vandaag op haar blog geschreven, en ik ben het volkomen met haar eens.
Het leven is al hard genoeg. We hebben het nodig om in sprookjes te geloven.
En daarom zal ik de laatste zijn om te vertellen aan Zoon dat Sint niet bestaat.

'Mijn tand is er vandaag uit!', jubelt Zoon als ik hem ophaal. Samen bewonderen we zijn lieve witte melktandje.
'Die kan je mooi vanavond onder je kussen leggen', zeg ik blij.
'Misschien krijg ik wel vijf euro', zegt Zoon enthousiast.
'Natuurlijk niet, vijf euro is veel te veel!', flap ik er uit.
'Hoe weet jij dat nou?', vraagt hij sluw.

De eerste barsten zijn al verschenen.

11 opmerkingen:

  1. Ik vind ook wel dat het steeds jonger moet gebeuren... Ik weet niet eens hoe oud ik was toen ik niet meer geloofde :)
    Mooie foto die onderste met een heel mooie fee! (die misschien wel 10 euro voor het tandje wil geven, ha!)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh...mijn keuken is altijd helder en rein (AHUM!)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ach liefke toch. Dat hij nu niett de kans krijgt in zijn eigen tempo gaan tw ijfelen hè

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel herkenbaar. Bij ons trekken ze ook lootjes in groep 5, maar vertellen ze erbij dat het is om Sinterklaas te helpen. Die van mij mag er dus nog een jaartje in geloven (-:

    BeantwoordenVerwijderen
  5. o das een lastige kwestie. Een beetje apart dat school min of meer beslist wat je wel en niet je kind moet vertellen hoor! Beetje jammer..... Misschien kun je er een mooie twist aan geven ofzo.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. wat stom zeg! dat school bepaald hoelang je kind ergens in mag geloven... het gaat toch al zo snel allemaal.... tssss! waarom wind ik me hier eigenlijk zo over op? ik HEB niet eens kinderen ;) hihi, waarschijnlijk omdat mijn grote broers er vroeger angstig voor waakten om mij niet te vroeg van mijn Sinterklaasgeloof te laten vallen...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Yak....nee toch!
    Er wordt al zoveel bepaald door anderen...dit zou je toch lekker zelf moeten kunnen bepalen!Onze jongste , ook groep 5, gelooft ook nog steeds...en ik wil dat ook nog zo graag even houden...want daarna is het sprookje voor altijd over;-(

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oh, sinterklaas gaat nog wel. Mijn dochter kreeg in de kleuterklas een filmpje over het bombardement op Rotterdam te zien. Dat vond ik pas erg en vooral veeeeeeeeel te vroeg!!!! (ik zou maar gewoon tegen je zoon zeggen dat ie de juf niet geloven moet...)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat ontzettend naar! Bah!!!
    Ik vind de oplossing die Mariël aandraagt wel een hele mooie. Kan de school dat niet overnemen?

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Inderdaad, je baalt als de school voor jou bepaald dat het geloven in de sint voorbij is.
    Vorige week kregen wij tijdens een ouderavond een film te zien over huislijk en sexueel geweld. en ik kan je zeggen die kwam aan bij ons, (een vader die zijn kind slaat en schop en dat in het groot op een digibord) de kinderen krijgen hem binnenkort te zien.
    Ik was het hier ook niet mee eens maar het enige wat ik kan doen is hem voorbereiden of hem thuis houden, ofwel ik ben er nog steeds boos over dat school een beslissing neemt waar ik het niet mee eens ben en je daar in mee moet, elke kind heeft zijn eigen tempo wanneer hij/zij klaar is om bepaald info te krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Och ja ik had vorig jaar precies het zelfde met Fay!
    Ik had me al schrap gezet,maar ze reageerde nogal laconiek (als of ze het eigenlijk al wist :-))
    Ik hoop dat het met jou mannetje net zo gaat!!

    BeantwoordenVerwijderen