vrijdag 24 mei 2013

prentje en de ode aan imperfectie

Mijn eerste studiejaar van mijn opleiding Grafische Vormgeving loopt ten einde.
Gisteren had ik de laatste les fotografie van dit jaar.
'Wat is een goede foto?', vroeg mijn docent nog maar eens een keer.
'Als het schuurt', antwoordde ik, zonder er eigenlijk over na te denken.
'Maar een foto die esthetisch heel mooi is, is toch ook goed?', vroeg een van mijn klasgenoten.
'Die is saai', flapte ik er uit. (Misschien moet ik wat meer mijn mond houden in de les).

Het onderwerp loopt eigenlijk als een rode draad door mijn leven.
Ik realiseerde me weer eens ten volle dat het zinloos is perfectie na te streven.
Schoonheid zit niet in perfectie, maar in imperfectie.
Mensen met een vlekje, een verhaal, een kwetsbaarheid, zijn in mijn ogen veel interessanter om naar te luisteren en te kijken dan mensen die alleen maar aan de buitenwereld het perfecte plaatje laten zien.
'Hoe gaat het?' 'Goed, en met jou?' 'Ook goed'. Einde gesprek.
Hoe veel waardevoller is het om eens toe te geven dat het allemaal niet zo lekker loopt? En dat er dan een echt gesprek ontspint, waarin we open kunnen zijn over onze strubbelingen en elkaar kunnen steunen?
Maken we elkaar allemaal niet een beetje gek met onze foto's op Facebook van geslaagde feestjes, onze blogs vol perfecte huizen en kinderen? En ja, ik weet het, ik doe daar zelf ook aan mee. Ik presenteer mijn leven online ook net iets mooier dan de werkelijkheid.
Maar nogmaals, is het niet veel boeiender om de maskers een klein beetje te laten zakken en elkaar recht in de ogen te kijken? En samen te lachen om de struggle die het leven soms is?
De schoonheid te zien in de dingen die anders gaan dan je had gepland?

Als kind had ik een foto uit de krant geknipt van een echtpaar die ergens in een hoekje de geplande compositie ongelofelijk staan te verpesten met hun komische koppies. De foto heb ik jarenlang bewaard, om me er aan te herinneren dat de foto juist waardevol is geworden door dat onverwachte moment.
Toen ik zelf net door mijn eigen foto's bladerde, kwam ik bovenstaande foto tegen.
Ik had met mijn telefoon foto's gemaakt op het strand - blij kindje in de bolderkar - en opeens zit deze meneer ertussen, waarvan ik geen idee heb wie het is. Misschien heeft er iets op de telefoon gelegen, of heeft Zoon op het knopje gedrukt; ik zou het niet weten.

En elke keer als ik de foto zie, moet ik weer even glimlachen.
En leert het me om de imperfectie te koesteren.

10 opmerkingen:

  1. Haha, zou wel leuk zijn als deze meneer zijn foto eens zou zien op jouw blog in dit verband... Maar helemaal eens. Imperfectie maakt iets uniek, interessant en mooi!

    Groetjes,
    Rosalie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Is dat niet jouw minnaar? He, had ik weer een spannend verhaal verwacht! ;)
    En ja, imperfectie is leuk...bij anderen! Pff ik zou het ook eens wat moeten loslaten, maakt het leven een stuk makkelijker :)
    Fijn weekend!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Helemaal waar! Ik vind dat soms moeilijk en heb bij ontwerpen in ieder geval de neiging om alles perfect te willen hebben. En hoera, bij mij is het studiejaar ook bijna ten einde, dus op naar de expositie... waarvoor we nog heel veel moeten doen, maar dat terzijde :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. gniffel ik dacht bij het zien van de foto dat dit jouw man was ofzo. En vond het al een beetje sneu zo met die tekst erbij! Haha tja na het lezen van de tekst was het iets duidelijker.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. In grote lijnen ben ik het met je eens, maar ik betrap mezelf er wel eens op dat ik, als ik iemand vraag hoe het gaat en als antwoord krijg: 'niet zo goed', de neiging heb om hard weg te rennen. Maar verder wil ik graag een lans breken voor imperfectie. Dat ene kopje met dat hoekje eraf, legio kopjes die mooier zijn, maar toch drink ik het liefst mijn koffie uit dat ene kopje... omdat het zo lekker drinkt

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik vind imperfectie leuk. Die van jou ook!
    Had ik je trouwens al opgebiecht dat ik een verre van perfect leven heb? ;) (ondanks dat ik er heel duidelijk voor kies om op mijn blog voornamelijk fijne dingen te laten zien)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dit heb je mooi gezegd. Ik ben er helemaal mee eens. Maar je hebt niet altijd zin om een ander met je probleem op te zadelen. En toch zou het wel eens goed zijn. Want het kan net zo zijn dat die ander daar juist net op dat moment het nodig heeft om zijn/haar gal te spugen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dus bijna zomervakantie, na een jaar school! You did it!
    Mooi om de evolutie ook op je blog te volgen... groeiproces :-)
    Dat beeld hieronder op het strand vind ik heel mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Oh ja ik snap he-le-maal wat je bedoelt! Daarom had ik laast ook 'the ugly truth' op mijn blog gepost, even wat 'geschuur' ertussendoor! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Imperfectie is inderdaad daar waar het interessant wordt! Maar toch blog ik niet om de struggle van het leven te laten zien.. Ik laat de realiteit niet rauw op mijn foto's zien, ik plaats hem in mijn context. Klinkt het logisch? ;) Goed om over na te denken in elk geval!

    BeantwoordenVerwijderen