prentje en de kerst

Lang, heel lang geleden heb ik de kerstperiode in tweeën geknipt. Je hebt de kerstvoorpret en de kerstdagen zelf. 

De kerstdagen zelf voldoen zelden aan het ideaalbeeld wat je je voor ogen had, of laat ik voor mezelf spreken, wat ik voor ogen had. In mijn ideale kerst sneeuwt het, ligt er een puppy onder de kerstboom te wachten met een grote rode strik, en is er een gezonde, blozende vader die de kalkoen aansnijdt. 

Sinds mijn voornemen deze twee zaken in tweeën te splitsen, kan ik genieten van de voorpret én hoef ik niet mijn teleurstelling weg te slikken als de werkelijkheid niet kan tippen aan het droombeeld.
Dus als de zalm op kerstavond eerst niet gaar is, en vervolgens in de kaars valt waardoor het hele kerstdiner onder het kaarsvet zit, haal ik mijn schouders op en denk ik: gelukkig heb ik nog wat aardappeltjes kunnen eten. En storten we ons op het maken van stempels.

Soms laat de teleurstelling zich iets minder makkelijk weg duwen. Als blijkt dat mijn lieve oude papa toch op het laatste moment niet mee kan naar het kerstfeest met de prentjes in een vakantiepark in Zandvoort waar Zus haar 25-jarig huwelijk viert. Zijn afwezigheid in het kleine huisje is zeer voelbaar. En dus kruipen de andere prentjes maar noodgedwongen dicht tegen elkaar aan, ondertussen genietend van erwtensoep uit blik en broodjes knakworst, weggespoeld met champagne. Om vervolgens in een leeg subtropisch zwemparadijs over te gooien met de bal en met Zoon.

En toen brak de ochtend aan van tweede kerstdag, die ik voor het eerst van mijn leven alleen ging door brengen.
Maar alleen is iets anders dan eenzaam, zoals de koning dat mooi verwoordde.
Dus stak ik alle kaarsjes aan en trok ik me terug op de bank, met de nieuwe Saskia Noort en de dvdbox van Borgen.
En ja, toen het boek uit was en ik de eerste drie afleveringen had gezien en er nog een stuk over was van tweede kerstdag, moest ik weer even slikken. Maar ik dook de keuken in en maakte voor mezelf een heerlijk kerstdiner.

Geen kalkoen. En ook geen sneeuw en een rondspringende puppy. Maar toch een betekenisvolle kerst.