vrijdag 6 december 2013

prentje en pakjesavond

De juf van de naschoolse opvang overhandigt me de eerste surprise van 5 december: een formulier waarop ik moet tekenen dat ik Zoon te laat heb opgehaald van de NSO. Verbaasd kijk ik op mijn horloge. 
'Op pakjesavond sluiten we om 16.30 uur', zegt ze fijntjes.

De Sinterklaasstorm laat mijn kleine autootje schudden op weg naar Zus.

Zoon vertelt honderduit over zijn surprise op school, gelukkig wel een leuke.
Ik probeer me tussen de hagelbui door op de weg te concentreren.

Het ritueel is elk jaar hetzelfde, maar blijft magisch: het zingen met z'n allen, gevolgd door het bonzen op de deur.

Zus vertelt dat Sint dit jaar de pakjes in de garage heeft gezet in plaats van op de stoep: te slecht weer. We knikken allemaal.

Naarmate de avond verloopt, verflauwt de aandacht voor de pakjes. Zoon is blij met zijn Ninja Turtle huis van Lego, waarvan ik belangstellend kijk naar de decoratieve straatverlichting en brandkraan.
Ik pak vervolgens een retrovoorraadpot van de Hema en mijn zelf ingepakte Wrapmagazine uit.
Past goed bij jou, zegt Zus.

Neef M's vriendin krijgt een sieraad voor haar navelpiercing, met een lichte blik van afschuw gadegeslagen door oma die zachtjes in haarzelf mompelt dat ze dacht dat het nep was. Maar het is gelukkig geen tongpiercing, besluit ze haar monoloog. Vriendin knikt. Geen tongpiercing.

We zijn zo verschillend allemaal, maar zijn vanavond op zoek naar wat ons samen bindt.

Als we even pauzeren, kijk ik het kringetje rond van mijn rare, samengestelde familie.
We zijn niet compleet, wat een schaduw over de avond werpt.
Toch proberen we er het beste van te maken, alle prentjes, ieder met zijn of haar eigen zorgen.

Dapper doen we allemaal mee met de gekke zelfbedachte quiz van mijn moeder, die stralend vragen voorleest als: hoe lang is het haar van neef Y? Hoeveel pepernoten zitten er in de pot?

Eén voor één vertrekken we weer in de sintstorm, ieder weer op weg naar zijn eigen leven.

Maar voor deze avond weer één familie.

7 opmerkingen:

  1. hoe dan ook een traditie die zo moet blijven :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Een waardevolle avond lijkt me zo.

    liefs,
    Rosalie

    ps. Mooie pot van de Hema

    BeantwoordenVerwijderen
  3. bij ons komt de sint 's nachts…enkel voor de kindjes. Zo dichtbij en toch al zo anders die traditie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat heb je weer mooi geschreven. Ik geniet altijd van jouw fijne blogberichtjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi... Hoop dat het toch ook een mooie avond was!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een bijzondere blogpost. Benieuwd naar alle verhalen achter verbinding, maar toch ieder voor zich.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oh wat verwoord je het toch weer prachtig!!

    BeantwoordenVerwijderen