prentje aan zee

De avonden zijn het fijnst.
Als we onze hangmatten hebben opgehangen en de dagjesmensen zijn verdwenen.

Dan halen Zoon en ik onze maaltijden uit de strandtas, zwemmen nog wat in zee of halen wat te drinken bij het barretje.

Meer blijkt niet nodig te zijn.

Af en toe krijgen we bezoek.
Met mijn bonusmeisje rijg ik een ketting.
Alles wat we nodig hebben, levert het Nederlandse strand - inclusief de gaatjes in de schelpen.

Zoon en ik verzamelen stenen langs de vloedlijn.

Ik ben hier zo rustig.
Zo gelukkig.

Kan ik dat vasthouden?