vrijdag 29 november 2019

prentje en het jublileum

Tien jaar.
Exact tien jaar geleden schreef ik mijn eerste blog.

Eerst nog een testblog, maar al snel had ik de smaak te pakken.
Had ik eerst alleen Zus als lezer; al snel breidde de lezerskring tot mijn verbazing uit.
Wie waren al die mensen?
Toen mijn blog werd opgepikt door publieksbladen als Margriet en het magazine van de Telegraaf, ging het opeens echt snel.
Inmiddels staat de teller op honderduizenden lezers.

Ik weet niet wie U bent.
Toch deel ik al tien jaar lief en leed met U.
Waarom?

Is het de bevestiging?
Het applaus?
Heb ik het nodig?
Ik vraag het me vaak af.

Soms is het een troost.
Als ik iets stoms doe, denk ik nog wel eens: ik kan er in ieder geval een blog over schrijven.

Soms is het bizar.
Bijvoorbeeld toen ik in een museum door een medebezoeker als prentje werd herkend.

Ik schreef over van alles; van angststoornis tot anorexia.
Van opvoedingsperikelen tot design.
Van musea tot de Petteflet.

Tien jaar.
In tien jaar ben ik gescheiden, verloor ik mijn vader en heb ik geworsteld met een heleboel dingen.
Maar heb ik ook enorm veel geleerd.
Ik ben niet veranderd; ik ben alleen steeds meer mezelf geworden.

Tien jaar.
Is dit het moment om te stoppen?
Ik heb een tijdje met deze gedachte rondgelopen.

Maar er is nog teveel.
Teveel dingen waar ik me over verwonder, waar ik blij van word, wat ik met U wil delen.

Tien jaar Prentje maakt.
Prentje maakte een heleboel.
Fotocollages met speelgoed, gedraaid hout, pornotrekpoppen, vazen, geblazen glas, illustraties; de lijst is heul lang.
Wat dat betreft was de titel raak.

Prentje maakt nu vooral porselein.
Om mijn blogjubileum te vieren, heb ik mezelf daarom een porseleinkast cadeau gedaan.
(Ok, ik kon 'm zelf niet tillen, met behulp van een Ikea-medewerker en een lieve buurman heb ik 'm boven gekregen. 
Alleen dat verhaal is al een blog waard. Maar ik wil nu niet teveel uitweiden).
Vanwege mijn jubileum is de kast nu even gevuld met een aantal tributen uit tien jaar Prentje maakt, maar er komt nog een heleboel porselein aan.
Zo kan ik niet wachten om mijn porseleinen Mona-toetjes in de kast te zetten.
Nog even hoor: en wat dacht U van deze nieuwe Delftsblauwe-met-een-moderne-twist-lijn?
 
Ik heb nog zoveel inspiratie.
Ik wil nog zoveel maken.

En omdat ik zonder U en uw fijne reacties het niet zolang had volgehouden, wil ik U vanwege dit jubileum ook graag iets cadeau doen.

Een van mijn eigen porseleinen prentje-espressokopjes.
U hoeft hieronder alleen maar een reactie achter te laten.
Waarom leest U mijn blog?

Leer ik U na tien jaar ook misschien een beetje kennen.

(Winactie is gesloten; winnaar krijgt binnenkort bericht). 

5 opmerkingen:

  1. Oh my, al 10 jaar! Proficiat! En ook zo fijn voor ons. Waarom ik jou lees? Omdat in jou soms mij lees. Omdat jij vaak wijzer bent dan ik. Omdat ik iets in jou herken, door het scherm heen. Of zoiets.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik lees jou al minstens 5 jaar met veel interesse, en hoop dat nog lang te mogen doen! Marie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het is de herkenning denk ik :-),
    Je pakkende manier van schrijven (daar heb ik bewondering voor).
    Je ziet geen 2e blog als die van jouw, het is uniek.
    Je eerlijkheid, je openheid........
    Je bent in het echt, (ook al was het maar flits - ontmoeting ;-) )net zo als op je blog.
    Zodoende.
    XxX

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gefeliciteerd!!!!!!!!!!
    En goed idee om jezelf die kast kado te doen (stiekem staat-ie ook op mijn verlanglijstje).
    En dan de vraag, waarom lees ik je blog. Het is inderdaad herkenning, zoals Alet ook schrijft. Maar jij kunt het veel beter onder woorden brengen dan ik dat kan. De musea, verwondering, mijn/soms jouw klunsigheid, en het maar blijven leren in/van het leven. Soms hebben we geen keuze daarin, soms leren we omdat we het nodig vinden.
    Ik hoop nog een tijd je verhalen te mogen lezen.
    Liefs jeanette.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wauw, tien jaar, dat zijn een hele hoop blogs, gefeliciteerd!
    Ik bewonder je schrijfstijl en hoop dat ik ook zo'n eigen stijl zal vinden. Of het nou gaat om emoties of inspiratie, je weet de juiste woorden te vinden en brengt het over. Daarnaast spreken je gevoel voor humor, relativering en eerlijkheid me aan. Maar ook je liefde voor kunst en design en het uitleven van je eigen creativiteit. Ooh en dat je intuïtiever bent gaan leven, dat vind ik ook heel gaaf.
    Groetjes uit Noord-Oost Groningen

    BeantwoordenVerwijderen