Ik luister naar Rick van Asperen en Ramon Dolfin, Egostrippers van beroep. Ik ben hier voor mijn werk, maar persoonlijk kan ik ook wel wat psychologische inzichten gebruiken.
Ramon tekent een eenvoudig ABC-schema op de flap-over. A staat voor aanleiding. Er gebeurt iets, iemand maakt bijvoorbeeld een vervelende opmerking. B staat voor betekenis. De weg van A naar B staat voor interpreteren. Onmiddellijk komen er er allerlei vervelende gedachtes bij je op. 'Zie je wel, het is ook nooit goed'. ' Daar gaan we weer.' 'Wie ziet er dan ook op mij te wachten?' 'Heb ik het zeker weer gedaan.' Deze gedachtes kunnen worden teruggebracht naar één belangrijke basisangst: 'ik ben niet goed genoeg.' Denk even terug aan de savanne.
C staat voor consequentie. De weg van B naar C is activeren, van zowel je emoties als je fysieke gesteldheid. Je gaat bijvoorbeeld trillen of huilen; je bloeddruk stijgt. Je emoties kunnen bestaan uit teleurstelling, maar ook verdriet, boosheid of irritatie. In ieder geval zeggen ze veel over je behoeften. Die kunnen bijvoorbeeld bestaan uit erkenning, begrip, waardering, gelijkwaardigheid. Maar ook uit luchtigheid, relativering. Al gelang je behoeften ga je reageren; de weg van consequentie naar aanleiding.
De wereld draait dus om behoeften. Wat was mijn behoeften het afgelopen jaar? Waarom duurde de break langer dan de zomermaanden?
Omdat ik behoefte had aan herijking. Wie ben ik zonder mijn blog? Wat blijft er van me over zonder digitale erkenning? Omdat ik vrij radicaal kan zijn, trok ik in één keer de stekker uit mijn social media. Weg Twitter, goodbye Facebook. Het fijne nieuws: ik bleef gewoon bestaan. Ik loste niet op.
En er kwam tijd voor in de plaats. Tijd om door te brengen met lieve mensen. En tijd om mezelf de vraag te stellen: wat wil ik nu echt met mijn leven? Durf ik mijn hart te volgen?
Het antwoord op de laatste vraag is: ja. Binnenkort start ik mijn eigen creatieve bedrijf: Prentje.com. Het kan nog even duren, maar ik heb de eerste stap gezet. Uiteraard houd ik U op de hoogte. Ha, als U er nog bent, natuurlijk. Ik moet weer alles opnieuw opbouwen door mijn zelfgekozen stilte.
Maar dat was nodig.
In de stilte hoor je het best je eigen stem.