prentje in Roubaix

Ik zei het al eerder: ik heb een passie voor zwembadkunst. Geen idee waar dat vandaan komt. Maar ik ga graag naar musea in voormalige zwembaden. Nu zijn er daar niet zo heel veel van, dus je bent zo klaar. 

Roubaix stond al jaren bovenaan mijn lijstje. Afgelopen weekend waren we er; en hoe. 

Ik werd verpletterd. Door de schoonheid van het gebouw, door de kunst. 

Als je ergens naartoe gaat waar je al lang naar uitkijkt, loop je altijd het gevaar dat het tegenvalt. 

Niets van dit alles. De plek is magisch. Zeker als je heel vroeg bent, waardoor er nog heel weinig mensen zijn en de zon prachtig door het Artdeco-raam viel. Ik kan dan echt huilen van geluk. 

Een goddelijke ervaring. 

prentje en Fortunato Depero

 

Kunst is een van mijn levensaders. Niet alle kunst; zeker niet alle kunst. Zo heb ik niet zoveel met klassieke en historische meesterwerken. 

Wat me wel raakt, is vooruitstrevende kunst. Ik verheugde me daarom enorm op de tentoonstelling 'Het Futurisme en Europa' in het Kröller Muller-museum, helemaal toen ik de naam van Fortunato Depero las. 

Dit is een Italiaanse kunstenaar uit begin vorige eeuw die vond dat kunst zich niet moest beperken tot (saaie) sombere olieverfschilderijen, maar alles kunst kon zijn; van speelgoed, tot meubels, tot decors; noem maar op. Hij was daarnaast vormgever en heeft onder andere het iconische Campari-flesje ontworpen, dat nog steeds fris oogt. De afbeelding hierboven is van 1918; dat is toch ongelofelijk?

Overigens werkte hij onder andere samen met Picasso, bijvoorbeeld aan bovenstaand beeld. Zijn decorstukken zijn fenomenaal, er hangt ook een geweldige foto van een van zijn decors voor het sprookje van de zingende nachtegaal. Hiervoor creeërde hij een magische tuin van 5 meter hoog. Alleen de woorden 'magische tuin' doen al wat met me. 

Op de een of andere manier spreekt zijn vormtaal me enorm aan, de kartonnen cilinders, de kleuren; toen ik het jaren geleden al ergens zag, was ik meteen verkocht. 

Het geweldige is: hij heeft een eigen museum in Italië. Dat staat al langer op mijn verlanglijstje. 'We gaan naar Italië', appte ik Zoon, helemaal in vervoering. 'Ik hoef het weekend van Pinksteren niet te werken', appte hij meteen terug. Hij houdt wel van de spontane acties van zijn moeder. Dan gaan we ook samen meteen kijken hè. 

Helaas waren alle vliegtickets al verkocht. Blijkbaar zijn er meer mensen die de regen willen ontvluchten.