De mate waarin je last hebt van de
lockdown, heeft ook te maken met je karakter, vermoed ik. Hoewel het wel eens anders lijkt, ben ik behoorlijk introvert. Ik ga niet graag naar feestjes en ben niet goed in
smalltalk. Mensen die ik mijn vrienden noem, zijn op 1 hand te tellen.
Ik vind dat niet erg; het past bij me. Hierdoor heb ik ook het idee dat ik niet zoveel misloop. Ik vind de wereld al veel te groot; het keuzeaanbod overweldigend.
Het enige dat ik wél mis, is de inspiratie die ik in musea op doe. Wat betreft de bioscoop vind ik het een uitkomst dat veel films nu meteen online te zien zijn. Zo zag ik van de week de animatiefilm 'Calamity' van animatieregisseur Rémy Chayé. Eerder al bracht hij 'Reis naar het Noorden' uit, waar ik ook zo van heb genoten.
Inmiddels begin ik een behoorlijke geek te worden op het gebied van animatie. Het zijn met name de kleine, eigenzinnige films waar ik een zwak voor heb. En vaak gaat het me niet zozeer om de inhoud, maar meer om de vorm; een rode draad in mijn leven. Zo vind ik Calamity net een impressionistisch schilderij, omdat er geen contouren worden gebruikt (behalve voor de personen, die me dan ook het minst aanspreken).
Het kleurgebruik, de wolkpartijen, de landschappen; voor mij zijn dit soort films (bijna) een vervanging voor een museumbezoek.
En verder word ik vooral gelukkig van avonden werken aan nieuwe houten dierfiguren. Zoals je ziet aan de haan en de kip kijk ik nu al vooruit naar Pasen. Ik hou van het contrast tussen de matte kleuren en de hoogglans van de details.
En dit is nog maar het begin.
