Ik probeer overal schoonheid te ontdekken. In kunst, in films, in fotografie, in mode, in vormgeving, in interieur, in eten, in muziek, in natuur, in mensen, in teksten. Soms zit de schoonheid juist in de lelijkheid.
'Ik ben opgevoed met kunst. Als kind werd ik altijd meegenomen naar musea. Dan ga je dingen herkennen hè. Daar heb je je leven lang profijt van.'
Ik kijk naar de vrouw naast me in het MOTI, het museum voor grafische vormgeving. Haar gesprekspartner knikt eenstemmig.
Ik ben niet opgevoed met kunst. Maar dat is niet erg.
Want het gaat er om of je oog hebt voor die dingen waar je blij van wordt. Waar je energie van krijgt.
Of je schoonheid kunt waarnemen.
Mijn lieve vriendinnetje T en ik waren vandaag naar het Graphic Design Festival in Breda. En boy, wat werd ik daar blij van. Omdat er zoveel schoonheid was te ontdekken.
Niet alleen in de musa, of in gallery Pepper, maar ook op straat. Juist op straat. Op een aftands parkeerterrein waar de gaafste street art was te vinden. Met een doorgangetje naar een dertien-in-dozijn winkelstraat waar de kleuren van de wand afspatten, voor het project urban signpainting.
En de mensen gunden het amper een blik waardig. Liepen er snel doorheen, om zo snel mogelijk bij de winkels te zijn.
Op twee blije guppies na. Die niet konden stoppen met fotograferen.
Schoonheid zit vaak ook in verbinding.