prentje in Frankrijk

De croissantjes voor het ontbijt moet ik contant afrekenen, ook als ik aangeef meteen 'by card' te willen betalen voor de camping. Maar dat moet bij 'monsieur' bij de receptie, twee meter verderop. Combineren kan niet. Zuchtend loop ik de lange weg weer terug naar het kleine caravannetje; een sluiproute heb ik nog niet gevonden. Met een briefje van vijf euro nu op zak vind ik vervolgens wel een kortere weg terug naar de bar, die 's ochtends ook dienst doet als brooduitgiftepunt. Net op tijd om de eigenaar van de camping te zien kotsen tussen zijn hortensia's. Monsieur heeft waarschijnlijk de avond ervoor te diep in het glaasje gekeken toen de bar nog dienst deed als bar. Vervolgens vindt er een scène plaats die in 'Fawlty Towers' niet had misstaan: monsieur bromt wat naar de jongen achter de bar, die zich verplaatst naar de receptie en daar net doet of ik niet een minuut geleden broodjes bij hem heb gehaald en betaald heb met het briefje van vijf. Wat hij voor me kan doen? En of ik contant wil betalen of 'by card'? 

Welkom in Frankrijk, en verder gaan we niet zeuren want we stonden wél zo ongeveer op de mooiste camping van Normandië, met uitzicht op zee vanuit het kleine caravannetje.

De reis met de lief en de kleine caravan startte een week ervoor in Yport; een charmant badplaatsje waar op zaterdagavond een plaatselijk bandje speelt in het tentje aan zee.

Zo zat de stemming er meteen goed in. 

De volgende dag kwamen we na de geweldigste wandeling ever aan in Étretat, geen aanrader voor wie niet houdt van massatoerisme. De plaats is vooral beroemd door de gaten in de rotsen waar de zee doorheen stroomt, honderd meter van het centrum waar zwoegend de toeristen zich op slippers naartoe slepen, om vervolgens weer op een terras te ploffen, terwijl er een paradijs aan krijtrotsen achter hen ligt. 

Nog een dag Normandië leverde een bezoek op aan Honfleur, Trouville en Deauville; badplaatsen met de grandeur van de jaren vijftig.

Na zoveel moois waren de verwachtingen voor Bretagne hoog gespannen, maar ook deze werden overtroffen door Dinand, Saint Malo en Le Mont Saint Michel (ok, ook erg toeristisch).

Toen was er nog één nachtje over in Normandië op de terugreis en viel de keuze op de camping van 'Monsieur'; opnieuw bij Trouville omdat ik verliefd was geworden op deze plaats, direct grenzend aan Deauville (iets wat we overigens de eerste keer niet direct door hadden).

Dankbaar. Dat ik zulke fantastische plekken heb mogen bezoeken. Met de man die steeds opnieuw meeloopt naar het dorp omdat ik zo'n geweldige poster heb gezien/een foto opnieuw wil maken/toch naar het centrum wil.

En voor mijn kleine caravannetje. 

Hoe fantastisch de hotels ook waren die we zagen, niets kon op tegen ons rijdende huisje.