prentje in Berlijn, deel 3

Het is een koude ochtend in Berlijn. We zijn op weg naar de zondagochtendrommelmarkt in het park van 'onze' wijk. Ik hou van de sfeer die er hangt op de markt. Een beetje alternatief, rommelig en onaangeharkt.

Ik koop uiteindelijk een paar magneetjes (traditie op al onze reizen) en een Frida Kahlo-pop:

Om op te warmen, gaan we koffie drinken in een geweldig tentje:

'Wat zou jij nu willen doen vanmiddag?', vraag ik Man. Hij is voor het eerst in Berlijn. Ik ben er 100 jaar geleden geweest, met mijn vader, toen de Muur er nog stond. Niet dat dit eerdere bezoek veel uitmaakt, want ik ontmoet nu een heel ander Berlijn.
'Ik zou toch wel wat bezienswaardigheden willen zien', zegt Man. De zon is inmiddels weer gaan schijnen. We gaan met de metro naar de Zoo, om daar op stadsbus 100 te stappen. Volgens '100% Berlijn' rijdt deze dubbeldekker langs alle hoogtepunten. Als je bovenin vooraan zit, voelt het net als een klassieke tour, alleen dan zonder gids-in-vier-talen. Dat spreekt ons wel aan. We hebben een plaatsje voorin, net als twee andere toeristen, ook met een reisgids op schoot. Blijkbaar staat deze gouden tip in meer gidsjes. We knikken elkaar saamhorig toe.

We gaan lunchen in dit deel van Berlijn, 'Mitte' genaamd. Het spreekt ons minder aan, omdat je bijna alleen maar toeristen ziet.

We lopen nog over een zogenaamde kunstmarkt, maar het voelt heel anders dan de markt van vanochtend, hoewel er wel een paar mooie plekjes zijn.

'En nu?', vraag ik. 'Het Techniekmuseum', zegt Man. Dit zou eerlijk gezegd niet mijn eerste keuze zijn geweest uit de 200 musea die Berlijn kent, maar het blijkt een indrukwekkend en veelzijdig museum te zijn.

Met onder andere een geweldige textielafdeling.

Ik geef mijn camera aan Man, en ga verder met de Hipstamatic op de Iphone.

Er is ook een tentoonstelling over de werking van de wind, met gedichten over de hele wereld, vertaald door een vertaalprogramma, ben ik bang. 'Je kunt bouwen molens?' Maar het effect is prachtig.

Wat me dan wel weer een beetje verontrust: als ik het Techniekmuseum als zo leuk vind, hoe zit dat dan met die andere 199 musea?

Op weg weer naar onze wijk, voor een laatste wandeling en diner in Berlijn:

En dan zijn we de volgende dag weer thuis. Zoon eet nog een bij een vriendje, 200 meter verderop. Ik moet bijna op mijn handen gaan zitten om hem niet eerder op te gaan halen.
Maar de hereniging is uiteindelijk heerlijk. 'Ik vind je nu nog liever, nu je 40 bent', zegt hij.
'Trouwens, voor veertig zie je er best jong uit.'

Een beter thuiskomst kan ik me niet voorstellen.