prentje en de vervolgcursus, deel 4

'Je beker is uit de mal gekomen, hij staat daar', zegt mijn juf.
Hoopvol loop ik er op af.
Hmm.
Ik weet toch niet of het helemaal is gelukt, met de schubben.
Soms heb ik iets in mijn hoofd, maar pakt het toch anders uit.
Dat is dan even slikken, maar uit ervaring weet ik dat ik daar niet te lang in moet blijven 'hangen'.

Over ervaring gesproken; het is de dag dat ik 12,5 jaar in dienst ben bij mijn werkgever. 
Ik krijg een lunch aangeboden met lieve speeches. 
Een prachtig boek over visuele 'branding'.
Ik had nooit verwacht dat ik 12,5 jaar bij één organisatie zou werken. 
Maar het voelt nog zo goed. 
Het is de organisatie waar ik mijn hart heb leren durven volgen. 
Waar ik heb geleerd dat ik mezelf mag zijn, en dat dit wordt gewaardeerd. 
Na een aantal minder positieve werkervaringen, was dit wat ik nodig had.  

Mijn andere juf heeft een nieuwe mal voor me gemaakt.
Wellicht zag ze de bui al hangen.
Ik focus me op de kleur die ik mag kiezen, en ga voor een warme camel-tint.
Door zelf het pigment door de klei te roeren, zie ik de kleur voor mijn ogen ontstaan.
Dat vind ik zo fijn aan het werken met je handen.
Het is tastbaar en tegelijkertijd magisch.
Het is de tegenstelling die me altijd weer aantrekt en fascineert.
Net als werken met porselein: kwetsbaar en tegelijk krachtig.

Misschien dat het daarom zo goed bij me past.