En het regende. Genoeg reden dus om niet meer te gaan.
Maar aan de andere kant: hoe vaak heb je een festival zo ongeveer in je achtertuin?
Het trok. En het bleef trekken. Dus ging ik toch.
En lag ik even later naast wildvreemde mensen onder een zeil naar passerende voorwerpen te kijken. Dat doet theater met je. En daarom hou ik er ook zo van. Omdat het je even uit het alledaagse leven weghaalt. Het betovert. En brengt je in een andere wereld.
Toen kwam er deze lucht aan.
En probeerde iedereen te schuilen in de muziektent.
Iedereen, behalve één meisje.
Kinderen hoeven niet naar een andere wereld.Die genieten al genoeg van deze.
Ook als het met bakken uit de hemel komt.