prentje en de Parade

De Parade is in de stad! 'Wat is de Parade mama?' vraagt Zoon. Tsja. Leg dat maar eens uit. 'De Parade is kermis, circus, braderie, theater en dan van alles een beetje', doe ik een halfslachtige poging. Een mix van jaren '50, Mexicaanse kitsch en Jordanees sentiment. Maar die laatste combinatie is voor mezelf bedoelt, dat ga ik een vijfjarige niet uitleggen. 'Alles wat mama leuk vindt, dus', besluit ik opgewekt.

En wat was het weer leuk. Zoon is niet uit de draaimolen te slaan. Is dolblij met zijn parachutepoppetje. En mama loopt alleen maar te fotograferen met een grote grijns.
Zoon mag tenslotte een appel uitzoeken. Die gaat op een ronddraaiend machientje. 'Als de schil er in 1 keer afkomt, mag je een wens doen', zegt de lady in red, en geeft Zoon het begin van de schil.
Helaas, de appel is nogal bobbelig, en Zoon heeft allemaal kleine stukjes schil in zijn handen. 'Dan mag je een heleboel wensen doen', zegt ze monter, en strooit er suiker en kaneel op.
Zoon neemt een hapje. En geeft hem dan aan mij. 'Ik vind hem te kanelerig', legt hij uit.
Het was ook te mooi om waar te zijn.