prentje en Muji

Qua stijl heb ik twee kanten: van enorm hysterisch tot uiterst minimalistisch.
Enfin, ik hoef u niets te vertellen, u zag mijn kerstboom, vermomd als ontplofte kerstbal.

Toch neig ik meer en meer naar de minimalistische kant. Maar ja, ik heb een doos vol felgekleurde en zelfgeknutselde kerstversiering, een verzameling van jaaaaren, en om die nu zo maar bij het grofvuil te zetten, is ook wel weer een stap.

Op een van mijn avondwandelingen langs de digitale snelweg, kwam ik deze vrienden tegen. Ik was op slag verliefd. Ze zijn van Muji, de Japanse Hema, een van mijn favoriete winkels die helaas nog geen filiaal in Nederland hebben. Vorig jaar was ik helemaal blij met met houten Parijs, die ik in Düsseldorf kocht toen ik daar de kerstmarkt bezocht.
Nu ging mijn lieve studievriendinnetje M toevallig afgelopen weekend naar Düsseldorf, dus ik kon het niet laten haar te vragen de kerstboom en de sneeuwpop voor me mee te nemen. Want de verzendkosten zijn schrikbarend hoog, helaas.
'Ik heb ze!' appte ze me blij maandag. Meteen reed ik na mijn werk naar haar toe. 'Ze waren wel duurder dan op de website', zei ze voorzichtig, maar ik hoorde haar al niet meer.
Zo gaat dat met verliefdheid.

Het zijn overigens houten figuurtjes, geverfd in schoolbordverf, en er zijn twee krijtjes meegeleverd: een witte en een oranje.

Hoe heerlijk moet dat zijn dat dit dan je kerstversiering is. Niets meer en niets minder.
Dat je elk jaar dat kleine doosje tevoorschijn haalt, in plaats van een bak vol neonkleurige kerstmeuk. Hoe Zen.

Maar ik vermoed dat me dat nooit gaat lukken, want ik kon het nu ook al niet laten om even de krijtjes uit te proberen.

En zo blijf ik waarschijnlijk altijd tussen twee stijlen hangen.