prentje en Ruud van Empel

Tijdens mijn opleiding kwamen ze al ter sprake: de vervreemdende foto's van Ruud van Empel. Ruud stelt zijn eigen foto's samen uit delen van andere foto's, waardoor er een nieuw beeld ontstaat.
Ik had er spijt van dat ik niet naar zijn grote overzichtstentoonstelling in Groningen was geweest, dus toen ik van de week op het station een aankondiging van zijn tentoonstelling in het Noordbrabants Museum zag, twijfelde ik geen moment.

Er hangt een goede vibe in Den Bosch: een combinatie van pre-carnavalleske blijheid en een waterig zonnetje.
Ik volg trouw de bordjes Noordbrabants Museum en niet veel later sta ik voor het gebouw.
De klassieke kunst sla ik over, en loop gelijk door naar de tentoonstellingsruimte.

Kijk, hier word ik nu blij van. Een witte ruimte waar de foto's van Ruud van de muren afspatten.
Zo crispy, clean en tegelijk dus zo vervreemdend. 

Enthousiast huppel ik bijna door de eerste zaal op weg naar de tweede ruimte. 

En daar gaat het mis.

'Err 01. Communicatie tussen camera en lens is foutief. Reinig lenscontacten.' 

Verbaasd kijk ik naar het schermpje van mijn toestel. Wat zijn nou lenscontacten? Semiprofessioneel draai ik het objectief van mijn fotocamera en poets een beetje met mijn sjaal op alles wat ik daar zo tegenkom. Op hoop van zegen schroef ik de lens er weer op. 

 'Err 01. Communicatie tussen camera en lens is foutief. Reinig lenscontacten!!!' staat er weer dreigend in beeld. Verwilderd kijk ik me heen. Hoe ironisch is het om op een fototentoonstelling te staan met een camera die weigert te doen waarvoor het is gemaakt?

Ik type in mijn iPhone 'fotozaak Den Bosch' in en verlaat het museum. Turend op Google maps  slalom ik om groepjes carnavalvierders heen, helemaal naar de andere kant van het centrum. 

I am on a mission. 

Het is druk in de fotowinkel. Als ik eindelijk aan de beurt ben, vat ik snel samen wat me net is overkomen. De vriendelijke fotojongen pakt mijn toestel aan. 'Hij doet het gewoon hoor', zegt hij bemoedigend terwijl hij de hele fotozaak op de gevoelige plaat vastlegt. Ik mompel iets over kiespijn die verdwijnt als je bij de tandarts bent en ben bijna opgelucht als ik een droog klikje hoor. Met opgetrokken wenkbrauwen kijkt de fotoknul naar het toestel.

'Kijk, deze melding krijg ik ook steeds', roep ik triomfantelijk terwijl we samen naar mijn camera turen. Fotojongen draait ook het objectief los en veegt met een doekje ook over alles wat hij daarbinnen tegenkomt. 'Nu doet hij het weer', knikt hij me toe terwijl hij me het toestel weer overhandigt. 

Vol goede moed loop ik weer terug naar de andere kant van de stad om opnieuw het museum te bezoeken. Ondertussen kom ik twee fotozaken tegen die ik over het hoofd heb gezien, omdat ik als wegdyslecticus zo naar mijn schermpje staarde.

De suppoost herkent me met een knikje. Ik loop weer naar zaal twee en richt mijn camera.

'Err 01. Communicatie tussen camera en lens is foutief. Reinig lenscontacten.'