prentje en de wijze lessen

De vriend van Zoon is verliefd.
Hij heeft aan Zoon gevraagd of Zoon morgen aan de dame in kwestie wil vragen of ze verkering wilt.
Met de vriend dan hè, want zelf is Zoon al heel lang verloofd.

Het is nogal een item, die verliefdheden in de klas, begrijp ik van Zoon als ik hem naar bed breng.
Een meisje heeft onlangs verkering gevraagd aan zijn andere vriend.
'Maar die was er nog niet aan toe', zegt Zoon serieus.
Ik probeer mijn gezicht in de plooi te houden.

'Hoe schat je de kansen in van je vriend morgen?', vraag ik Zoon als ik hem een welterustenkus geef.

'Ik schat niet in de liefde', antwoordt Zoon.

En voor de zoveelste keer heb ik het gevoel dat de moeder-kind-rollen zijn omgedraaid.

prentje en de verliefde Zoon

En terwijl ik druk bezig ben om eindelijk Illustrator onder de knie te krijgen (zie hierboven), is Zoon verliefd.
Heel erg verliefd. 'Ik heb tegen haar gezegd dat ik het heel dapper vond, dat ze me verkering heeft gevraagd', zegt hij opgewekt. 'Mag ze komen spelen?'
'Natuurlijk', antwoord ik, en zo zit ik met twee smoorverliefde achtjarigen in huis.
 Ze zijn zo schattig samen dat het bijna pijn doet.

'Mag ze blijven eten om te vieren dat we een dag verkering hebben?', vraagt Zoon aan het eind van de middag. 'En eten we dan lasagne?'

Samen dekken ze een apart tafeltje. Ze maken een menukaart met familiegerechten én een kaart voor stelletjes want ze hebben natuurlijk een status aparte nu ze "een relatie hebben", zoals Zoon dat zegt.
De dvd met openhaardvuur maakt het romantische restaurant helemaal af.

'Ik word er bijna jaloers van', zeg ik gekscherend tegen Zoon.

'Ach', zegt hij troostend, terwijl hij een arm om mee heen slaat, 'jij hebt toch ook een leuke echtgenoot'.

Gelukkig maar.