Man en ik gingen voor het eerst met zo'n budget maatschappij. Dat was al een hele ervaring an sich. Het is net een vliegende bus, anders kan ik het niet omschrijven. Dwars door de catacomben van het vliegveld, sta je opeens oog in oog met het vliegtuig. Niks slurven en andere toestanden. Je stapt in, hebt geen stoelnummer dus het is wie het eerst komt, heeft de beste plek. Man en ik konden nog net naast elkaar zitten. Wat wel prettig is met zo'n romantisch weekendje weg. En dan stap je na 2,5 uur uit, op de luchthaven van Porto. In de stromende regen.
Ik wilde graag door de oude volkswijk banjeren, waar ze dan zo heel romantisch het wasgoed buiten hebben hangen. Maar niemand hangt z'n was natuurlijk buiten als het water naar beneden klotst. Bovendien was het er vrij spooky.
Dus daar ging mijn fotomoment.
Maar daar staan gelukkig weer andere momenten tegenover. De vondst van een vintage-Legodoosje voor Zoon. Een kussensloop met Roodkapje, in een prachtige woonwinkel. Het belachelijk lage prijsniveau (een euro voor een biertje).
De wedstrijd Benfica-FC Porto, in de kroeg gezien tussen de Portugezen (helaas verloren). 'Onze' straat, met schitterende Magnoliabomen (mijn favoriet) al in bloei. Een overdekte markt in een prachtig gebouw waar ze van alles verkopen, van levende kippen (zielig) tot nepbloemen. Een terrasje in een badplaats aan zee (iets verderop) in de lentezon. Een superhip overhemd voor Man bij de Zara.
These are a few of my favorites things.
En de oude volkswijk? Die heb ik uiteindelijk in volle glorie gezien op een uitvergrote foto, die geplakt op een hardboard het decor vormde van een soort nepterras op de bovenste etage van een winkelcentrum.
Soms is de werkelijkheid te realistisch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten