prentje en de metamorfose (de zoveelste)

Natuurlijk kwam ook die tweede kast. 

Als U me een beetje kent, had U dat juist ingeschat. 

Ik haalde 'm op in Den Bosch. 

De meneer had een woonkamer vol vintage Marktplaatsvondsten. 

Trots liet hij me zijn eettafel zien. 

'Finn Juhl. Moest er drie uur voor rijden.

Waren slechte foto's, ik meende 'm te herkennen aan een randje.

Maar je weet het niet zeker hė. 

Ik ernaar toe; mensen hadden geen benul wat ze in huis hadden staan.'

Bewonderend keek ik naar zijn tafel.  

Maar daar kwam ik niet voor. 

Ik kwam voor mijn tweede Lutjenskast. 

'Dutch Design; het vertrekt allemaal naar het buitenland. 

Dáár weten ze het wel op waarde te schatten. 

'Van Teeffelen bijvoorbeeld; het gaat allemaal met de boot naar Engeland.'

Ik voelde me een opeens een redder van het Nederlands cultureel erfgoed. 

De kast was in een slechte conditie, maar ík ging 'm redden. 

Dit werd mijn missie.

De kast was overigens leeg; er zat geen binnenwerk meer in, op wat plastic haken na (de heiligschennis). 

Die heb ik als eerste verwijderd. 

Het voordeel van geen binnenwerk was dat ik 'm zelf kon indelen. 

De planken liet ik op maat zagen. 

Hemel en aarde bewoog ik om iemand te vinden die de originele Gouda Den Boer sleutel kon namaken (die zijn grote broer wel had).   

Toen dat niet lukte, begon ik een speurtocht naar een kopie van de kopie (er zat één sleutel bij).

Uiteindelijk kreeg ik een tip om bij de Sleutelkoning in Utrecht te gaan kijken.

En warempel, die had 'm gewoon op een rekje hangen. 

De prachtige knoppen liet ik draaien bij de Utrechtse houtdraaier waar ik ook ooit een cursus volgde. 

De stempels op zijn poot vond ik bij een man in het oosten van het land. 

Missie geslaagd. 

Alleen moest de muur nog een mooie kleur krijgen waardoor hij goed tot zijn recht zou komen. 

Ik koos voor 'Spiced Honey', toevallig de kleur van het jaar volgens Flexa. 

Inspiratie hiervoor had ik opgedaan bij HUSK Ceramics, waar ik deze winter een cursus porseleingieten volgde. 

Hun 'BAKKIE'; een samenwerking met studio TOIMII, had ik voor Sinterklaas gekregen. 

Niet alleen de kleur, ook het contrast tussen mat en glans inspireerde me opnieuw. 

Boven mijn gasfornuis maakte ik een spatwand:

(En bleek ik opeens tegels te kunnen zetten.

De tegelvoeg mengde ik bij gebrek aan gereedschap maar met mijn keukenmixer. 

Zoon wil voorlopig geen zelfgebakken appeltaart meer.)

Enfin, uiteindelijk ging het hele huis weer in de metamorfose. 

Want als je eenmaal retro-meubels in huis haalt, voelen de 'gewone' meubels opeens zo, tja, gewoon. 

Ik kreeg van heel lieve mensen deze prachtige stoel uit de jaren vijftig (die 'm al die jaren op zolder hadden bewaard):

Zoals U ziet, ging ik los met behang: 

U had toch niet gedacht dat ik het afgelopen halfjaar had stilgezeten, toch?