prentje en de cursus, deel 6

Ze zijn er. 

Zes weken ben ik in de ban geweest van porselein, en deze liefde is nog niet over, integendeel. 

Ik ben gegrepen door het proces.

Gegrepen door het eindproduct. 

En zoals dat - bijna - altijd gaat in het leven: de dingen die ongepland ontstaan, zijn het mooist. 

De streep die ontstond uit uitgelopen verf die eigenlijk een stip had moeten vormen. 

De linker 'baby' die er is gekomen omdat ik de bovenkant eraf had gezaagd - vanwege een scheur. 

Het 'litteken' tussen de de twee malvormen dat ik expres heb laten zitten. 

Ik hou ervan dat je ziet dat ze met de hand zijn gemaakt - met liefde. 

Elk kopje vertelt zijn eigen verhaal. 

Ik ga hier zeker mee door. 

Mijn eigen stempel heb ik inmiddels al besteld - om ze nóg persoonlijker te maken.  

De variatie in mat en glans - hoe lang kun je het over porselein hebben? 

Het is altijd mijn droom geweest om mijn eigen product te hebben. 

Een product waar ik zelf verliefd op ben.  

Niet zozeer als 'carrière' - want ik hou ook van mijn baan. 

Maar als extraatje. 

De kers op de taart.