Ik krijg er keuzestress van.
Dus heb ik mijn keuzes beperkt tot twee à drie winkels.
Daarnaast wil ik eigenlijk alleen nog maar natuurlijke materialen dragen; zeker als het zo heet is.
Een linnen jurk, slippers en een strooien hoed - zo kom ik graag de zomer door.
Anyway; laatst zag ik een mooie linnen jurk online.
Besteld - ontvangen - niets aan de hand.
Tot ik 'm ging passen.
Het linnen was wel erg dun en scheen behoorlijk door.
Spijtig legde ik 'm weer terug in de doos en stuurde 'm terug, wat nog niet mee viel.
Dat was dus een teken he.
Dat de jurk helemaal niet terug wilde.
Maar ik was op een missie.
De volgende dag op mijn werk zag ik een collega in een vergelijkbare jurk.
'Goeie jurk', zei ik bewonderd.
'Dank je', zei ze om vervolgens heel vrouw-eigen toe te voegen: uitverkoopje hoor'.
'Ik had een vergelijkbare, maar die scheen door', vertrouwde ik haar toe.
'O, dat heeft deze ook, maar ik draag er een onderjurk onder', antwoordde ze monter.
Een onderjurk!
Daar had ik helemaal niet aan gedacht.
Dat opende perspectieven.
'Ik fiets nog even naar de koopavond', riep ik naar Zoon.
Even later (ik kan snel fietsen als het moet) stapte ik een kolkende Zara binnen.
Zag ik daar nou de jurk liggen?
Snel de paskamer in - dit was een andere maat - en ja hoor, deze paste ook.
Linnen komt niet zo nauw.
Maar zat er nou een gat in?
Dan toch maar thuis opnieuw bestellen.
En toen deed ik iets stoms.
Omdat ik vijf cent te weinig had voor gratis verzending, ging ik er nog iets bij zoeken.
Na een eindeloze zoektocht vond ik wat en ging snel weer naar mijn winkelmandje om af te rekenen.
'Product uitverkocht' stond er opeens achter de jurk.
Ik verzin dit niet he.
Ik verzin helaas nooit iets.
Plan C zette ik in.
Ik ging proberen mijn pakketje proberen terug te laten zenden.
'Spijt Zara-retour' leverde geen enkele hit op.
Dan maar tweeten.
'Als je jouw ordernummer stuurt, sturen we 'm terug', las ik vervolgens.
Toch maar ook even bellen.
De jongen van de klantenservice barstte nog net niet in hoongelach uit.
'Dat kan helemaal niet; een verzending opnieuw verzenden', antwoordde hij.
'Maar ik heb een tweet ontvangen', zei ik nog dapper.
'Het beste kunt u het product gewoon opnieuw bestellen', zei hij monter.
Ik had niet meer de puf om te zeggen dat dát nou juist het probleem was.
Maar ik had al een plan D.
Als het moest, zou ik het hele alfabet afgaan.
Ik ging een bezoekje aan mijn moeder combineren met een bezoek aan het filiaal in mijn hometown; misschien hadden ze 'm daar nog.
En jawel, op de eerste etage zag ik 'm.
Toen ik naar de kassa liep, ontdekte ik ook in dit exemplaar een gaatje.
Dat heb je met die dunne, natuurlijke stof.
Murw liep ik naar beneden.
En daar zag ik er opeens nóg eentje hangen.
Een gaaf exemplaar.
Bij de kassa stond een enorme rij waar geen beweging in kwam.
Er was één caissière.
Af en toe leek het of er eentje bij kwam, maar die liep dan gewoon weer weg.
Ik dacht aan mijn 86-jarige moeder met wie ik over vijf minuten had afgesproken en die weliswaar wel een mobiel heeft, maar die nog nooit in haar leven heeft gebruikt.
Voor mij stonden twee dames die uit alle tassen die ze mee hadden kledingstukken bleven trekken om te ruilen, wat nog niet zo eenvoudig bleek te zijn.
Een kwartier te laat kwam ik rennend op de plek aan waar we hadden afgesproken.
Mijn moeder was nergens te bekennen.
Na drie keer de winkel rond te zijn geweest, vond ik 'r.
Blij trok ik de volgende dag mijn nieuwe jurk aan.
Het onderste knoopje ontbrak, maar dat deed me niet zoveel.
Trots showde ik mijn aankoop.
'Mooi! Er zit alleen een gaatje in de naad, heb je dat gezien?'
Ik zou zelfs bijna in de stress schieten bij het lezen van je verhaal hahaha
BeantwoordenVerwijderen