prentje keeps it simple

'Ik wil graag een setje van de bruine, maar kun je een foto sturen van alle bruine kleuren die je hebt?'

Het zweet breekt me uit. Als een razende ga ik door mijn voorraad 'hangtieten' heen. Je hebt de bruine met ecoverf en de 'gewone'; die schelen niet zoveel qua kleur. En dan heb je nog de camelkleurige in verschillende versies. Zal ik die ene nog even opnieuw spuiten?'

Hoofdschuddend ziet mijn lief het aan. 'Ik snap jou niet hoor, je hebt een hele voorraad en dan ga je nu nog staan spuiten.' Ik hoor hem niet, want de spuitbus doet het opeens niet meer. 'Hij doet het niet meer', roep ik paniekerig. 'Misschien is het drijfgas op', antwoordt hij, praktisch als altijd. 'Of zit de spuitmond verstopt.' 'Ik wissel snel 2 spuitmonden. 'Hij doet het weer', roep ik opgelucht.

Veel te veel later heb ik ze allemaal op de foto, die ik snel doormail. 

'Ik weet niet of ik hier geschikt voor ben', zeg ik tegen lief die nog steeds rustig de krant zit te lezen. 'Je maakt het jezelf veel te moeilijk', bromt hij. 'Waarom doe je niet gewoon drie kleuren? Twee roze en een bruine. Op de foto kun je toch niet exact het kleurverschil tussen al die bruine tinten zien. En waarom heb je zo'n enorme voorraad gemaakt?' 

Vanachter een grote stapel 'hangtieten' kijk ik hem aan. Hij heeft (weer) gelijk, verdorie. Ik maak het mezelf altijd te moeilijk. En dan overzie ik het niet meer. Keer op keer word ik weer op de feiten gedrukt. Ik moet het eenvoudig houden. Overzichtelijk. Dat geldt voor alles in mijn leven. 

'Je hebt gelijk', zeg ik ferm. 'Ik doe drie kleuren. En ik doe tijdelijk een flinke korting. Omdat het volgende week Moederdag is. Een tiet voor een tientje!' 

In mijn ooghoek zie ik een nieuw mailtje binnenkomen. 

'Ik wil graag de 2e van links, met de rondjes van de meest rechtse'.