prentje en de eigenzinnigheid

 

Ik ben iemand die ontzettend snel enthousiast ergens over wordt, maar moeite heeft om door te blijven zetten als het tegenzit. Gelukkig heb ik mensen in mijn omgeving die me stimuleren om niet op te geven als ik ergens echt in geloof. Of me een zetje in de rug geven. 

En zo kan ik met trots nu vertellen dat de hele eerste collectie van de hangtieten is uitverkocht. En nee, dat is niet zonder slag of stoot gegaan. Op het moment dat ik ze online zette, had ik binnen no-time mijn eerste bestelling (lieve Alet, mijn eeuwige dank). Uit het buitenland nog wel. 

Daarna bleef het lang stil. Oooh, ik werd er knap onzeker van. Totdat de geweldige vriendin van Zoon het niet langer kon aanzien, en er een Instagram Story over schreef. Daarna regende het bestellingen. Of een lieve vriendin ze cadeau gaf aan haar moeder op Moederdag, en haar moeder spontaan 3 setjes bestelde voor haar vriendinnen. 

Wat ik zo leuk vind, om ze te zien 'hangen' bij andere mensen thuis die me foto's sturen. Ik heb daarom een tab toegevoegd aan mijn website: tiet thuis.

En nu is het tijd voor de nieuwe collectie hangtieten, met porseleinen tepels. Tijdens mijn inloopatelier bij de dames van Husk heb ik een eigen model gemaakt, waar ik vervolgens een gietvorm voor heb ontwikkeld. 

Ze zijn klaar, mensen. En ze zijn nog leuker dan ik had verwacht:

En net zoals in het echte leven, is er geen één hetzelfde. Ze hebben een wratje. Of een litteken. Er is zelfs een ingetrokken tepel.

Het fijne van zo'n mal is dat ik er snel veel kan maken. En me ook weer kan richten op een volgend porseleinproject, gebaseerd op persglas uit de jaren vijftig, dat ik online op de kop heb getikt.  

Speaking of: wat zouden we zijn zonder online? Af en toe vervloek ik het wel, maar aan een website als Marktplaats ben ik wel een beetje verslaafd. Waar anders zou ik een theewagen uit 1953 van mijn favoriete meubelontwerper vinden? Ik heb namelijk niets met moderne meubels. Ik ben daarentegen dol op het patina van vintage meubilair. Die warme gloed van het hout, alsof de zon altijd schijnt. 

Voorlopig staat het glaswerk prima op de theewagen (maar 2 items waren geschikt als gietmodel, het moet namelijk ook 'lossend' zijn. Kijk, als het over techniek gaat, haak ik altijd een beetje af). 

Maar wacht eens, die tepels doen het ook heel leuk in de bakjes. En als ik er nu eens eentje op mijn vaas plak?

Enfin, mocht het niets worden met de tweede collectie hangtieten, dan vind ik zeker wel een andere bestemming voor de tepels...