prentje in Voorlinden

'Kunst is een heleboel, maar geen troost', las ik laatst. 

Daar moest ik een tijdje over nadenken. Voor mij is kunst wél troost. In gevecht tegen een onzichtbare vijand met de duistere naam Dysthymie, heb ik een continue honger naar schoonheid. 

En een van die plekken waar dit voor het oprapen ligt, is het museum. Ik had zin in de tentoonstelling van Rinus van de Velde, een fantastische Belg die niet alleen prachtige schilderijen maakt, maar ook decors die hij dan weer onder andere in films gebruikt.

In een interview las ik dat hij het liefst reizen maakt vanuit zijn atelier. Dat herkende ik dan wel weer. 

Ik zou graag meer van de wereld willen zien, maar ik heb ook vaak last van een soort heimwee. 

Vooral als de avond valt, denk ik nog wel eens: 'was ik maar gewoon thuis'. 

Een oplossing hiervoor is mijn eigen huisje op wielen meenemen. 

Of naar fijne tentoonstellingen te gaan. En dan 's avonds lekker op de bank nagenieten.