Nou, daar gingen we weer hoor. Een vrije dag, dus hup, wij weer richting vakantiehuisje. Met de auto compleet afgeladen, Man kon nog net tussen 3 paar stoelpoten heenkijken, reden we opnieuw richting kust. Nou ja, kust, de zee heb ik nog niet gezien de laatste paar weken, ondanks dat die maar 1 kilometer van ons verwijderd is. Zodra we er komen gaan we werken, werken en nog eens werken.
Hoewel, vandaag zat ik even tegen het huisje aangeleund, met een beker van mijn nieuwe servies in mijn ene hand, een stroopwafel in de andere en een straal zon op mijn gezicht, simpelweg een momentje gelukkig te zijn. En daarna, hop-hop weer aan de slag. Want de tafel moest nog worden geverfd, de keukenkastjes uitgesopt undsoweiter.
Ondertussen was Zoon heerlijk aan het buiten spelen met een nieuw vriendje. Type lekker boefie, spijkerjackie, stekeltjes en een hoofd vol sproeten. Ze waren wat stoere jongensspelletjes aan het doen, tot ze binnen kwamen voor wat drinken. Opeens begon het sproetengezicht helemaal te stralen. 'Oooh, een kralendoos, mag ik daarmee spelen mevrouw?' Ik keek even om me heen. Niet alleen omdat ik mevrouw hoorde, maar ook om te zien wat hij bedoelde met kralendoos. En ja hoor, midden in de verfrommel lag een bak met plastic kralen, ooit waarschijnlijk op de rommelmarkt aangeschaft door oma en door mij net uit het keukenkastje gevist. Je wilt niet weten wat ik allemaal nog uit die keukenkastjes haal.
Even later zat het boefje een enorme ketting te maken met alle kralen uit de doos. Zoon zat er wat onhandig bij met zijn draken, ietswat onwennig door deze onverwachte move. En ik zat te balen dat ik mijn fototoestel niet bij me had. 'Mag ik 'm mee naar huis nemen, mevrouw?' Dat mocht. Mevrouw was allang blij dat er weer wat troep geloodst werd. Helaas dus geen foto van een kleine ondeugd met een ketting om.
Wel eentje van afgelopen weekend. Toen jongens nog gewoon met draken speelden.
En de wereld nog overzichtelijk was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten