prentje en het grote Muizenhuis

'Wil je met een vriendje spelen of zullen we samen naar het grote Muizenhuis gaan?', vroeg ik Zoon vanochtend. 'Naar het grote Muizenhuis', antwoordde hij meteen. Zoon is inmiddels ook helemaal muizenfan.

En zo reden we vanmiddag samen naar kasteel Groeneveld, terwijl we meezongen met de radio.

Daar aangekomen viel het me mee met de drukte. 'Weet u de weg?', vroeg de mevrouw achter de balie. Dat wisten we zeker. We zijn al naar verschillende kindertentoonstellingen op de zolder van het kasteel geweest, waaronder 'Pluk redt de dieren' van Fiep Westendorp, 'Beestenboel' van de Gouden Boekjes en 'Monkie, Platvoetje & Co' van Ingrid en Dieter Schubert. Veteranen, kun je ons dus inmiddels noemen op het gebied van de Groeneveldse zoldertentoonstellingen.

'En hoe was het grote Muizenhuis?', wilt u nu inmiddels weten. De kracht van de boeken over het Muizenhuis zit 'm volgens mij in twee dingen: de enorme gedetailleerdheid waarmee Karina Schaapman het huis van sloopmateriaal in miniatuur heeft gebouwd (en waaruit zoveel liefde en vakmanschap straalt) en de lieve muisjes die precies de goede uitstraling hebben.
Het ziet er prachtig uit op zolder. Het zijn leuke kamertjes, nagebouwd uit het boek, sfeer beetje seventies, soms ouder (zoals het washok) met goede vondsten.
Maar niet in het klein en helaas zonder de bewoners met hun spitse snuitjes.

Ik zou zeggen, ga zeker een keer langs bij kasteel Groeneveld. Er is genoeg te zien, zowel op zolder als in de rest van het kasteel.
Daarnaast kun je er fijn wandelen buiten (wij zagen nog een eekhoorn); ze hebben heerlijke taartjes in het restaurant en het is goed te combineren met een bezoekje aan woonwarenhuis Nijhof (door Zoon steevast boer Nijhof genoemd, naar de agrariër uit Bob de Bouwer).

En waarschijnlijk zijn er genoeg muizen in het kasteel.
Maar op zolder worden ze nog een beetje gemist.