Zo kocht ik laatst deze roze caravan. Ze had ook nog een broertje in een andere kleur, maar ik dacht dus: 'ik heb al zoveel caravannetjes', en liet daarom de broer liggen. Toen ik thuiskwam, bleek ik ook al een nichtje in het geel te hebben. Heb ik zomaar de kans van een familiereünie op een natuurkamping laten liggen. Voor twintig cent hè, de caravannetjes waren twintig cent.
En afgelopen weekend gebeurde me iets soortgelijks. Ik zag een kinderboek, dacht: 'maar ik heb al zoveel boeken', en kocht 'm daarom niet. Halverwege ging ik toch maar even terug, maar de verkoper was al vertrokken. Toen ik het boek later op internet opzocht, bleek het om een uniek exemplaar te gaan. Nou vond ik ook een ander boek van dezelfde illustrator op de markt, maar daar kan ik dan opeens minder van genieten. Obsessief denk ik alleen maar aan dat Ene Boek, net als ik nu naar de roze caravan kijk, ik vooral denk aan Die Andere die ik niet heb meegenomen.
Ik heb altijd meer spijt van de dingen die ik niet doe, dan de dingen die ik wel doe.
Hmm, zou daar de oplossing voor het studiedilemma liggen?
Dank overigens voor alle lieve, fantastische adviezen. Ik waardeer het enorm dat jullie zo met me meedenken.
En heb nog steeds geen beslissing genomen.
Is dit nou een typisch gevalletje van: de vraag stellen, is 'm beantwoorden?
BeantwoordenVerwijderenxx
Dat heb ik ook altijd en 'ze' zeggen het hé: beter spijt van gedane dingen dan spijt omdat je iets niet gedaan hebt! Wat een wijsheid geef jij jezelf toch zonder het te beseffen :)
BeantwoordenVerwijderenOei wat zijn ze leuk die carvannetjes (ja ik weet het, zout in de wonde ;-)) Wat je dilemma betreft: iemand leerde me ooit dat als je ergens erg over twijfelt, je diep in je hart toch weet wat je echt wilt. Bij mij altijd waar gebleken. Succes!
BeantwoordenVerwijderenGO FOR IT! Als je niks probeert, weet je niks. Je blijft jezelf verwijten en bedenken; had ik nou maar... gewoon doen! En lukt het niet, dan heb je het geprobeerd en hoef je er nooit meer over te twijfelen. :)
BeantwoordenVerwijderen*knipoog*
BeantwoordenVerwijderenVreselijk, ik heb het ook regelmatig. Bij overdaad aan spullen denk ik ook altijd, ik loop nog een rondje, tijdens dat rondje gaat het dan steeds meer vorm krijgen in mijn hoofd en bij terugkomst .... net voor mijn neus verkocht, ghhhhhr. Pas nog met een heel gaaf stoeltje voor maar 12 eurie, jammer hoor ;-) en voor 20 cent .. ja das best zuur :-{
BeantwoordenVerwijderenDjuu zo herkenbaar...zou daar geen pilletje voor bestaan, voor gewoon een airhead?! ;-)
BeantwoordenVerwijderenOh mens breek me de bek niet open. Doodmoe word ik dan van mezelf. Op het moment zelf van de vondst sta ik ook met mezelf te redeneren...'weer zoveeleuro', 'heb ik al niet genoeg boeken/servies/stofjes/nogveelmeer' en ik vertrek altijd weloverwogen, maar heb aaaaltijd spijt. Superirritant. Vrouwen; vreemde wezens hahaha..
BeantwoordenVerwijderenOh en super van je besluit om te gaan studeren!
Ik heb dat ook! En ook andersoom, spijt dat ik iets gekocht heb, soms ook voor maar 20 ct. Gaat nergens over!
BeantwoordenVerwijderen