prentje en de mini's (die we niet sparen)

'We slaan gewoon een keer over', zei ik streng tegen Zoon toen hij blij met de folder van AH aan kwam zetten. 
'Geen keukenmini's voor de prentjes dit keer. Kom op zeg, ik probeer juist minder spullen in huis te halen.' 

En toen stond ik in de rij bij Appie en toen voelde het toch raar om 'nee' te zeggen tegen de caissière op de vraag of ik mini's wilde (ik weet het, vreselijk inconsequent, u hoeft mij niets te vertellen). 

'Ok', zei ik tegen Zoon toen ik thuis kwam: 'nieuwe regels'. 
Hoopvol keek Zoon me aan. 
'Als ik boodschappen doe, neem ik ze voor je mee. Maar ik ga er geen hondenvoer voor kopen terwijl-we-geen-hond-hebben-maar-je-er-wel-een-gratis-mini-bij-krijgt, niet met lijsten dubbelen sjouwen en bij niemand lobbyen. Je doet het dit keer zelf en het is geen must om je verzameling compleet te krijgen.' 
Zoon zat braaf te knikken, blij met deze nieuwe wending. 
'En we gaan er wat educatiefs mee doen', sloeg ik weer helemaal door. 
'Wij gaan samen een kookboek maken en deze ook met z'n tweetjes illustreren.'
Zoon knikte nu iets minder enthousiast. 

Tijd om de mini's uit te pakken. Wat een geweldige pollepel. En wat een fijne illustraties er weer bij. Wat doen ze dat toch goed, die kruideniers uit Zaandam. 
Hierbij een paar van mijn onze favorieten. 

Maar u weet het, wij sparen geen mini's dit keer.