prentje en de nieuwe werkplek

Omdat ik twee dagen in de week thuiswerk, is het fijn om een goede werkplek te hebben. 

Omdat ik in de Petteflet woon, heb ik geen aparte werkkamer. Ik werk dus in de woonkamer. 

En dan is het ook fijn als het er een beetje leuk uitziet, aangezien ik vanaf mijn bank zo op mijn werkhoek kijk.

Ik had een prima bureau, antrecietgrijs, niets mis mee. Maar toen ik zag dat ze bij Ikea een nieuwe serie hadden - eentje met dezelfde schuine poten als mijn eettafel - hoefde ik niet lang na te denken. 

Door die schuine pootjes krijgt ie iets fifties, en door het blanke hout iets Muji-achtigs. 

En als ik iets wil, dan moet het ook snel, en denk ik wel aan de praktische consequenties als die zich aandienen. 

Zoals: met een grote doos arriveren bij mijn Fiatje-500, en kijken hoe deze in de auto past. 

Kijk, dan is het fijn om een cabrio te hebben. Want ik deed gewoon mijn dak open. 

En daarnaast ben ik er van overtuigd dat andere mensen helpen in het bloed zit van het gros van de mensheid. 

Want binnen no time had ik twee mensen naast mijn autootje staan die voorzichtig het pakket er via het dak in schoven.

Het dak kon zelfs weer dicht! Blij reed ik naar huis. 

Daar aangekomen kwam er net een gezin naar buiten. 

En terwijl moeder en dochter verliefd rond mijn mintgroene cabriootje drentelden (oooh, jij bent de buurvrouw van die leuke auto!) tilde de papa van het gezin in één soepele beweging de doos weer via het dak naar buiten, en zette die netjes naast de lift. 

En terwijl half Nederland Oranje onderuit zag gaan, probeerde ik zelf het bureautje in elkaar te zetten (want hij moet dan ook gelijk staan, dat begrijpt u inmiddels). 

Alleen had ik ook nog die andere, en dan is mijn huisje gelijk vol (mocht u interesse hebben: hij staat op Marktplaats). Naast de bureaulamp. 

Want die geweldige Eiffeltorenlamp van de Hema kon ik natuurlijk ook niet weerstaan.  

Ach ja. Het is toch niet voor niets Oktober Woonmaand?