prentje op de DDW, deel 2

Het is een tijdje geleden dat ik een kinderboek kocht.
Misschien leg ik de lat wel hoog, inmiddels.
(Soms ben ik bang dat dit op meerdere terreinen in mijn leven van toepassing is).

En ik mocht alleen iets kopen op de Dutch Design Week als ik ter plekke verliefd werd hè, die belofte had ik mezelf gedaan.
Nou, ik voelde het hoor, toen ik 'Ik zie jou, zie je mij?' oppakte.

Grappig eigenlijk; op een designbeurs word ik het meest aangetrokken door een kinderboek.
Ik vraag me overigens af of dit wel een kinderboek is; ik denk dat ik het daar een beetje mee te kort doe.
Want de tekeningen van Alain Verster zijn zo wonderschoon dat ik ze het liefst allemaal in een lijstje zou doen.
Wat zeg ik; ik zou ze muurgroot willen afdrukken.

Ze hebben precies die dromerige, vintage-, sprookjesachtige collagesfeer zonder te zoetsappig te zijn.
Er zit iets melancholisch in zijn illustraties, iets dat ik wel vaker zie bij de Belgen.
Het is vreselijk mooi, maar doet ook een beetje pijn, zoiets.

Bitterzoet.
Is het dat? 

 

© beeld: Alain Verster

   © tekst: Siska Goeminne