‘Het accepteren van mijn angststoornis gaat nog niet zo geweldig.’ Een beetje beschaamd kijk ik naar mijn medelotgenoten in de ACT-groep.
Zo moet het ook in een AA-bijeenkomst voelen. Ze knikken me bemoedigend toe.
Wat zal het ook, ik gooi het er gewoon uit.
‘In één week tijd heb ik een hypnotherapeut, een coach en een energetisch/paranormale therapeut bezocht. Ik vroeg me af of mijn angst soms uit een vorig leven komt.’
Nu ben ik pas echt op dreef. ‘O ja, ik heb ook gekeken of een lage dosering antipsychotica iets zou kunnen doen.’
‘En?’, vraagt er iemand belangstellend.
‘Het voelde vooral alsof er een bom implodeerde in mijn hoofd.’
Schepjes”, noemen ze dit bij ACT.
Elke keer weer opnieuw zoeken naar een oplossing. Een nieuwe therapie, een nieuw medicijn. Ondertussen wordt je kuil steeds dieper.
Ik zie het wel, ik snap het ook; maar o wat is het moeilijk om níet datgene op te lossen wat je zo ontzettend in de weg zit.
Ik wil niets liever dan mijn leven terug. Mijn fijne baan weer oppakken, mijn lieve collega’s omhelzen die me nog steeds regelmatig laten weten dat ze me niet zijn vergeten.
Plezier maken.
Overgave. Niet tegen de angst vechten. Want eigenlijk vecht je dan tegen jezelf. En winnen kun je dan dus nooit.
Uit handen geven. In Gods handen geven.
Er is geen enkele zekerheid in dit leven.
En elke dwanghandeling is een schijnillusie.
‘Als je de oorzaak hebt gevonden van je dwangstoornis, zijn je problemen dan ook weg?’ Kijk, dit is het goede van groepstherapie. Je kunt elkaar een spiegel voorhouden omdat er zoveel herkenbaarheid is. Of juist helemaal niet, en dan is dat ook leerzaam. Zo kan het óók.
Bewegen naar de persoon die je wilt zijn.
Misschien is het wel de persoon die je bent kwijtgeraakt, omdat de angst steeds harder ging schreeuwen. Alle gevoelens willen immers worden erkend. Dansen met de angst, in plaats van hem negeren.
Dan komt er een moment dat hij moe is en gaat zitten. En kan ik weer gaan zwieren met alle dingen waar ik gelukkig van word: schrijven, vormgeven, fotograferen, illustreren.
Léven.

Geen opmerkingen:
Een reactie posten