prentje in Rotterdam

En omdat we toch aan de lichtfestivals waren begonnen, gingen we maar all the way, en reisde we ook af naar Rotjeknor voor het China Light Rotterdam.
Maar niet voordat we eerst de tentoonstelling Opgewonden Beestjes bezochten bij de Kunsthal en het Natuurhistorisch Museum:

We waren nu toch in Rotterdam, waar we niet zo vaak komen, dus pikten we die tentoonstelling mooi even mee.
Fijne kunst ook buiten het museum:

Soms ligt kunst letterlijk op straat.
Maar goed, toen werd het toch zoetjesaan tijd om naar het park onder de Euromast af te buigen. Omdat we toch nog een beetje aan de vroege kant waren, dronken we wat in een sjiek restaurant in het park, waar ik enorm detoneerde op mijn All Stars.

Nu was het eindelijk donker genoeg om volop van de lichtjes te kunnen genieten. Ik was een paar jaar geleden in Dierenpark Emmen ook al naar dit lichtfestival geweest, maar het blijft leuk. Soms is het kitschy & over the top, maar toch een flinke aanrader.

Zeker in deze donkere maanden.

prentje opnieuw in Amsterdam

Het kwam eigenlijk door Zus. Toen ik vorige week op weg naar Amsterdam was, sms'te ze: 'Leuk, ga je naar het lichtfestival?'. In de trein googelde ik op lichtjesfeest Amsterdam, en kwam op een vage site waar verslag werd gedaan van een lampionnenoptocht in Ijmuiden. Dat kon dus niet veel zijn, dacht ik. Dacht ik even verkeerd.

Op Oudejaarsavond vroeg ze of ik nou nog naar het Amsterdam Light Festival was geweest. Zij had de Illuminade-route gelopen en een lichtjesrondvaart gemaakt. Vooral Illuminade, een kunstroute langs tientallen inspirerende lichtkunstobjecten, was echt iets voor mij geweest, zei ze. Dat wil ik graag geloven, want ik ben tegenwoordig nogal into de lichtkunst. Helaas was Illuminade de avond ervoor afgesloten, maar de rondvaart kon nog steeds.

Ik maar weer googelen, maar nu rustig thuis. En zo kwam ik tot de ontdekking dat verschillende musea in Amsterdam een toegesneden programmering hebben tijdens het lichtfestival. Filmmuseum Eye heeft bijvoorbeeld een expositie over Oskar Fischinger. Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik de beste man niet kende, maar toen ik las dat we het hier over een filmpionier hebben die experimenteerde met lichtprojecties, kleur en animatie, was ik om. Helemaal toen ik zag dat er voor kinderen een Non-Stop-Motion animatieworkshop was. 'Je gaat je eigen film regisseren!', riep ik iets te enthousiast tegen Zoon. Die had het meteen over draken en monsters, en zag het dus helemaal zitten.

Wij weer naar Amsterdam. Ik zette Zoon bij de workshop af, en ging zelf naar de tentoonstelling:

Na een uurtje mocht ik bij Zoon kijken. Die zat stilletjes achter een Mac met een meisje en allerlei geometrische vormen, dus ik was even bang dat het op een Grote Teleurstelling was uitgelopen.
Maar weer dacht ik verkeerd. Want Zoon had het enorm naar zijn zin, en maakte beeldje voor beeldje zijn eigen film over het vergaan van alle planeten (het blijft een jongetje, niet waar).

De samenwerking met het meisje June ging super. 'Ik vond haar fantasiewereld heel mooi', zei hij plechtig na afloop toen we richting het pontje liepen, en ik pinkte bijna een traantje weg.

En toen moest de rondvaart nog beginnen.
Het klapstuk van een kleurrijke dag.