We hebben nog twee gelovigen, dus er moesten sowieso pakjes komen. Dit jaar hadden we bedacht dat er alleen voor de kinderen cadeautjes zouden komen. Helaas, prima. Gelukkig weet oma prentje de boel altijd te saboteren en hadden we toch weer voor iedereen pakjes. Ik was vooral blij met de brandnetelthee. Broer met zijn rolletjes tape.
Maar graag ook nog iets doen nadat de stapel cadeautjes is weggewerkt. Hoewel, die mening werd niet door iedereen gedeeld. Toen Zoon zijn buit binnen had, fluisterde hij zachtjes in mijn oor: 'kunnen we nu naar huis mama?'
Sorry Zoon, we blijven nog even. Zus had bedacht dat het leuk zou zijn om 'Ik hou van Holland' te spelen. Avonden lang had ze vragen bedacht, geluidsfragmenten gezocht en badges geplastificeerd.
En het werd weer hilarisch. Kookwekkers die niet af gingen, woorden waarvan de spelling op z'n minst dubieus te noemen was.
Ik kan het echt niet helpen, maar met spelletjes word ik altijd zo fanatiek.
En dan met 1 punt in de laatste ronde van de Molenwieken verliezen hè.
Sinterzoon slaat zijn armen om me heen.
'Maakt toch niet uit mama? Het is maar een spelletje hoor!'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten