prentje en de kerststress

'Wat maak jij eigenlijk voor mijn kerstdiner?', vraagt Zoon belangstellend. 'Euh, ik lever de servetjes', zeg ik laf. (We mochten op school allemaal een briefje van de 'bestelboom' plukken. Ik was toevallig een van de eersten, en koos dit keer voor de servetten. Ik zag de bui al hangen qua kerststress).

'Servétjes!', roept Zoon vol minachting. 'Ik dacht dat we kerstmankoekjes zouden bakken!'. 'Het zijn toevallig wel hele leuke servetten van de Hema hoor', antwoord ik verdedigend. 'En hé, wie zit hier nu dertig kerstkaarten voor je te snijden? En ik heb ook nog twee huiswerkopdrachten en ik ben nog nog niet eens begonnen met het versturen van mijn eigen kerstkaarten!'

Ja, mensen, de kerstsfeer zit er weer goed in dit jaar.

En dan heeft u ook nog mijn aankopen uit Düsseldorf te goed (u vroeg zich al af wat een opblaasbare notenkraker was. Nou, hier is ie dan. Voor 0.99 cent mocht ik 'm meenemen).
De hysterische kerstkabouter kon ik ook niet laten liggen (zag net pas dat hij een soort van blauw oog heeft, wat 'm stiekem nog leuker maakt). Het poppetje met de gele regenjas herkent u misschien uit mijn fotoverslagje, en ik ben verliefd op het delicate babyhertje. Het potlood van de Gruffalo namen we voor Zoon mee.

Mijn Muji-aankoop bewaar ik nog even, die verdient een eigen berichtje.

Daar heb ik geen tijd meer voor. Schoonheid moet je koesteren.