prentje en de liefdesbrief

Snipverkouden hang ik op de bank zondag. Onze plannen voor die dag heb ik gecanceld.
Eigenlijk ook wel eens goed om een dagje niets te doen (ben ik niet zo goed in).
Om gewoon eens te genieten van mijn kersthuisje.

's Avonds ga ik op tijd naar bed. Op mijn kussen ligt een briefje. Is dat het handschrift van Man?
Ik kijk verbaasd naar Man.
Zoon houdt het niet meer. 'Ik heb een liefdesbrief gemaakt en gevraagd aan papa of hij het wilde schrijven!', jubelt hij. 'Dan weet je niet van wie die komt!'
De zin 'Ik hoop dat je je snel beter voelt en je zoon helpt je daar goed bij', had natuurlijk al een belletje kunnen doen laten rinkelen. 

'De volgende keer gaan papa en ik om-en-om een regel schrijven', fantaseert Zoon verder. 'Dan ben je helemaal door de war'.

Dat was ik eigenlijk nu ook al.
(maar dat kan ook door een overdosis aan kerstlichtjes komen).