prentje in Düsseldorf

'Ze gaan van mijn werk een dagje naar Düsseldorf', zei Man laatst tussen neus en lippen door.
'O, leuk! Kunnen we mee?', riep ik enthousiast.
Verbaasd keek Man me aan.
'Het is met de bus', zei hij aarzelend. 'En met de personeelsvereniging'. 'Ze vertrekken 's ochtends vroeg', deed hij er nog een schepje bovenop.
'Het is op zaterdagmorgen met de personeelsvereniging per bus naar de kerstmarkt in Düsseldorf'.
'Ik kan niet wachten', zei ik.

Ik wil al jaren voor de kerst naar Düsseldorf. Maar het komt er steeds niet van. Als we met de auto gaan, moeten we winterbanden en een groene milieusticker hebben. En ik ben steeds te laks om dat te regelen (dat geldt eigenlijk ook voor treinkaartjes). Dus we gingen niet. Tot nu. Zoon kon bij Zus logeren, en Man en ik gingen op naar Duitsland.

En hoe was het? Het was druk. De kerstmarkten heb ik nauwelijks gezien, want daar kon je je amper bewegen. En eigenlijk vond ik de achterkant van de kerststalletjes mooier dan de voorkant. Maar ik ging ook niet alleen voor de kerstmarkt. Ik wilde graag naar Muji, een soort Japanse Hema. Wat ik daar heb gekocht, laat ik binnenkort zien. Net als mijn andere aankopen, waaronder een opblaas-Notenkraker.
Eigenlijk was het 't showmodel (de rest was uitverkocht) en was ie dus al opgeblazen, maar ik wilde hem per se hebben. Dus liepen we de hele dag met een opgeblazen Notenkraker (ook in de bus terug, tot hilariteit van Man's collega's).
Dat houdt u allemaal nog tegoed, mensen. Want ik moet rennen.
Op naar de volgende kerstactiviteit!