Marcel van Eeden maakt 'tekeningseries die samen een complex (misdaad)verhaal vertellen. Feit en fictie lopen hierbij continue door elkaar.'
Hij maakt deze vooral in het zwart-wit, en hij doet dat goed, want hij kreeg vijf sterren van de Volkskrant.
Maar goed, eerst zat er nog een verhuizing tussen, dus het duurde even voor ik naar Den Haag kon afreizen. Zo, en ik had na alle praktische zaken ook wel weer erg behoefte om me te laven aan kunst. Dat klinkt een beetje hoogdravend, maar ik weet niet zo goed hoe ik het anders moet omschrijven.
Als ik moet uitleggen wat kunst met me doet, kan ik de woorden nooit vinden.
Het is een soort verliefdheid, in één oogopslag weet je of je wordt geraakt, of niet.
Ik vind het werk van Marcel dus geweldig. Hij heeft een enorm grafisch oog waardoor tekening en typografie elkaar versterken.
Naast de tentoonstelling van Marcel heeft het GEM nog een prachtige expositie die qua sfeer naadloos aansluit op die van Van Eeden: de dromerige foto's van Machiel Botman:
Het GEM is eigenlijk het hippe zusje (of broertje, wat u wilt) van een van mijn lievelingsmusea: het Gemeentemuseum Den Haag. Ik ben talloze keren geweest, en elke keer word ik weer verrast.
Maar omdat het museum zo groot en overweldigend is, besloot ik me dit keer te focussen: ik zocht kunstwerken die aansloten bij de twee exposities die ik net had bezocht. Ik vond ze vooral in de tentoonstelling met kunstwerken waarin licht centraal stond:
Maar deze vond ik ook super:
Of deze van Jürgen Partenheimer:
En aangezien ik niet dagelijks in Den Haag ben, greep ik gelijk maar de kans om uitgebreid te shoppen.
Ook zwart-wit tenslotte. XX
Die foto met jou is het leukst!
BeantwoordenVerwijderenNou, mij hoef je niet uit te leggen wat kunst met je doet!
BeantwoordenVerwijderenMooie foto's en bijzondere kunstenaars!
Schitterend!
BeantwoordenVerwijderen