prentje en de kapstok

'Maar hoe zit het behang van Studio Job er uit dan?', vroegen verschillende lezers zich af. Nou, daar kan ik kort over zijn: het zat er nog niet op. Sterker nog, ik had de mooie verpakking nog niet eens geopend. Ik had nog nooit behangen, en het exclusieve (lees: dure) behang van Job leek me nou niet het meest geschikte behang om daar eens lekker mee te experimenteren.
Dus werd lieve ex-Man weer gebeld, de Meester Behanger. En moest ik even wachten tot hij tijd had.

Maar dames en heren; het zit er op. En het is nog gaver dan ik had verwacht. Natuurlijk, zwart behang met dierenskeletten is niet echt iets om je hele woonkamer mee te behangen, maar voor zo'n saai muurtje in de hal vind ik het heel passend. In de Petteflet dan hè, alle begrip dat niet iedereen staat te springen om de muur met botjes te beplakken.

En als je dan eenmaal begint… Opeens leek het kapstokje dat de vorige bewoner had achtergelaten wel heel saai. In eerste instantie dacht ik nog aan dierengeweien als kapstok, maar dat werd te obvious, dan werd het weer teveel een concept. Grove industriële haken moesten het worden.

Dus toen Zoon met Verloofde ging zwemmen afgelopen zondag (en ik bijna mijn neus brak omdat ik onder aan de betonnen trap bedacht dat ik zijn zwemspullen was vergeten en in volle vaart onderuit ging toen ik de trap op denderde) greep ik mijn kans en reed ik naar Loods 5. Ik ben dol op Loods5, maar ik zag geen geschikte industriële haken (wel een fijne plaid overigens).
Zo snel laat ik me niet uit het veld slaan, dus ik stapte weer in mijn autootje, om er bij Nijhof weer uit te stappen. Daar zag ik de geschikte haken, alleen hadden ze er nog maar twee.

'Ik kan ze wel bestellen', zei de vriendelijke meneer, maar ik ben een prentje dus ik wil het NU (geduld is lastig voor de prentjes). Ik maakte van de nood een deugd door verschillende soorten haken te kopen. Lekker nonchalant.

Omdat ik ex-Man niet weer wil lastig vallen, vroeg ik vriend K of hij de haken wilde ophangen.
Vriend K begint langzaam te wennen aan mijn niet alledaagse woonsmaak, en vraagt of ik de haken op een rijtje wil, of verspreid over de muur (nog nonchalanter). Dat laatste dus. (Alleen jammer dat een haak een ladeknop blijkt te zijn maar zelfs dat laat vriend K niet ontmoedigen. De andere twee haken hangt ie in een moeite door ook even op in de woonkamer).

Met trots presenteer ik u dus: de gepimpte Petteflet, met Studio Job behang en fijne haken.

Ben benieuwd of de makelaar gaat vragen of ik het wil overschilderen als ik de Petteflet ooit van de hand wil doen.
Maar tot die tijd geniet ik van mijn wilde beesten.
Pluk had toch ook Zaza in huis?