prentje en de zomergast

'Loop je even mee?', vraag ik aan collega E in de pauze.
'Ik zag vanmorgen vanuit de auto een tekst die ik graag wil fotograferen.'
Verbaasd kijkt E even later naar het muurtje. 'Ik ben hier net ook langs gereden maar heb deze helemaal niet gezien', zegt ze. 'Ik kon er niet omheen', antwoord ik.
'Het illustreert wat ik wil zeggen.'

Afgelopen zondagavond stond al lange tijd aangekruist in mijn agenda: psychiater en filosoof Damiaan Denys als Zomergast. Ik volg hem al een tijdje, en werd opnieuw niet teleurgesteld.
Damiaan is gespecialiseerd in angst en heeft daar een visie op ontwikkeld die me fascineert.
Ik wil er net een heel verhaal over hem typen, maar zie dat de VPRO een uitstekend profiel van hem heeft geplaatst. Vooruit, enkele oneliners die me aanspreken:

Over controle:
'Het verwerven van meer controle is vaak het verliezen ervan. Meer controle willen eindigt met controle kwijtraken. Door externe controle ontneem je de mens de kans om interne moraliteit te ontwikkelen. Hij ervaart zo niet zijn eigen remmingen. Zet geen hekjes om het water, maar leer mensen zwemmen.' 

Over zijn vakgebied:
'Als psychiater hoort het niet tot mijn arsenaal aan doelstellingen om mensen gelukkig te maken. Ik ben er voor mensen die een ziekelijk tekort hebben, dat ik met ze probeer op te heffen zodat ze een mensenlijk leven kunnen leiden. En bij het leven hoort ook lijden. Ik ben er niet om de "normale" mens te verbeteren. De mens is namelijk volmaakt in al zijn onvolmaaktheid. Juist het onvolmaakte maakt ons menselijk.'  

Over angst:
'Angst is een belangrijk signaal dat je een nieuwe wereld, een nieuwe dimensie betreedt. 
Gebruik je angst, het is je middel voor vrijheidsbeleving. Daag hem uit. Zolang je geen angst ervaart, ben je mogelijk nog niet in contact gekomen met wat je echt wilt, wat je echt vrij maakt.'

Over dankbaarheid:
'Fundamentele dankbaarheid is mijn drijfkracht om het leven te leiden, om het leven aan te kunnen. Leer dansen met de dood, lach hem uit. We zijn maar zo'n klein stukje van het geheel, alles is er al, we zijn slechts een klein schakeltje. Relativeer. Door op deze manier te kunnen kijken naar het leven, kun je veel meer vrijheid ervaren.'

Bent u er nog? Mooi. Uiteraard is dit slechts een greep uit de dingen die hij heeft gezegd; het programma duurt immers drie uur. Drie uur waarin ik aan de buis zat gekluisterd (wat zo zelden gebeurt, dat ik Zoon eerst moest bellen hoe ik de televisie aan kreeg).

Ik vind niets zo sexy als een erudiet persoon, iemand die me kan inspireren, waar ik van leer, niet pedant overkomt maar innerlijke rust en wijsheid uitstraalt.

'Wat sprak je het meest aan tijdens de uitzending?', vroeg vriendin T vandaag. Ik moest daar even over nadenken.
'Misschien wel wat hij zei over dankbaarheid', antwoordde ik na een tijdje.
Ik dacht aan een van mijn favoriete liedjes van Nina Simone "Ain't got no/I got live."

'We zijn als mensen vaak geneigd om te zeuren, om ons te focussen op wat er niet is.
Terwijl we hier zo verschrikkelijk veel hebben. Simpelweg het feit dat we er zijn, is al bijzonder.
Geloof me, ik vind het leven niet altijd makkelijk, maar zo de moeite waard.'

En op zo'n avond ben ik me daar weer extra van bewust.