prentje en de foto's

Tuurlijk, ik ben wel vaker geraakt tijdens een tentoonstelling.
Maar ik kon me niet herinneren dat de tranen me in mijn ogen sprongen. 

Van lieve vriendin M kreeg ik de tip om naar de Paolo Ventura te gaan.
M was mijn studiegenootje tijdens mijn opleiding Grafische Vormgeving en een uitzonderlijk talent.

Alleen, zoals wel vaker met kunstenaars, hun talent is voor hen een vanzelfsprekendheid.
M is een prachtig introvert mens, en ze zal niet snel te koop lopen met haar kwaliteiten.
Ze wil graag dat mensen zelf schatten ontdekken, zonder dat ze er uitdrukkelijk op wijst.

Nu ik er over nadenk, zo ging dat ook met deze tentoonstelling.
Ze vertelde dat ze er naar toe was geweest, en ik vroeg haar of het een aanrader was.
'Ik denk dat jij t ook wel mooi vindt', antwoordde ze voorzichtig.

Grappig, we hebben vaak dezelfde passie voor kunst, alleen gaan we er op een heel andere manier mee om.
Waar ik stuiterend als een hyperactief konijn het liefst iedereen wil slepen naar mooie dingen (morgen de laatste dag, mensen!), wacht zij rustig af tot mensen zelf tot ontdekkingen komen.
Zo is het ook met haar eigen werk.  

Anyway, ik was dus tot tranen geroerd.
Paolo is de zoon van een kinderboekenillustrator, en heeft deze genen geërfd.
Hopelijk geeft hij ze ook weer door aan zijn zoontje, die figureert in verschillende foto's (net als zijn vrouw en tweelingbroer).
De Italiaan combineert op een ingetogen, prachtige manier fotografie met schilderkunst.
Zijn stijl is dromerig, nostalgisch, melancholisch en betoverend.
Het kleurgebruik is sober, zijn thema's bitterzoet.
De weemoedige kant van het circus.
Een eenzame oude man in een Joods Getto die een mechaniek ontwerpt, die elke dag met hem het glas heft.
En net op het juiste moment stopt, waardoor hij zijn leven redt.

Ik kon uren blijven kijken, ontdekte steeds nieuwe details.
En zijn opstelling (met muurvullende composities en 3-d huizen) nodigde me weer uit om er weer mijn eigen draai aan te geven. 

Morgen laatste kans om Paolo te ontdekken in Nijmegen. Gaat dat zien!

Mooi toch hoe verschillend mensen kunnen zijn.
En daardoor zo aanvullend.