prentje en de hekstendag

'Denk je dat je de rij weg kunt toveren?', vraag ik aan de kleine tovenaar naast me. Het is heksendag in Kasteel de Haar en elke mini-heks of -tovenaar uit de omgeving heeft de roep van de opperheks gehoord. Er staat een rij van meer dan een uur. Maar wij toveren wat geduld uit een klein potje en blijven rustig wachten.

En als we dan in de prachtige tuin van het kasteel zijn, gaan we ook los. We maken een bezem, Zoon mag muizen happen, enge heksendingen raden met een blinddoek om, hij krijgt een spin op zijn wang geschminkt en heeft een goed gesprek met enkele magiërs.

En toen klapte de opperheks drie keer in haar handen, en was de herfstvakantie (eindelijk) ten einde.

prentje en de herstwandeling

'Ik haat het bos', zegt Zoon. Kijk, dat begint al goed. 'En toch gaan we', zeg ik streng. 'Het is herfstvakantie en die is niet compleet zonder een goede boswandeling. je hebt nog mazzel dat het zulk mooi weer is.'

Morrend loopt Zoon achter ons aan. Tot hij opeens een beukennootje ontdekt. En dan is het hek van de dam. Hij vindt opeens van alles, zelfs een rups, en huppelt tussen de bomen (is dit wel mijn kind?)

'Mama, een geel-bruin blaadje!' 'Mama, een babykastanje!' Hij gaat zelfs gewillig op de grond liggen voor de ultieme herfstfoto. Ik geniet van mijn jongetje terwijl de zon doet alsof het nog zomer is.

'Wat heb je prachtige herfstschatten gevonden', zeg ik terwijl ik in de Dirk-tas kijk, die met zijn felrode kleur een beetje detoneert in het bos. 'Maar jij bent mijn grootste herfstschat', zegt hij, terwijl ik zijn handje in mijn hand voel.

En op zo'n moment is alles even perfect.

prentje en de Thomastheatertour

Ik zei het al eerder, de interesses van een zevenjarig jongetje en een negendertigjarige moeder lopen niet altijd synchroon. Dus vergde het een staaltje creatief denken wat we gingen doen in de herfstvakantie op de dag dat ik ook vrij was.

Lang leve internet. Ik typte maar eens 'uit in de herfstvakantie met kinderen' of iets dergelijks in en vond daar de Thomastheatertour. Zoon heeft een hardnekkige liefde voor Thomas de Stoomlocomotief en deze trein blijkt inmiddels onze gids te zijn voor leuke uitjes in de herfstvakantie.

En dus waren we gisteren op weg naar Beverwijk. Ik had een van de laatste kaartjes kunnen bemachtigen, dus we zaten helemaal achteraan. En voor mij zat een hele grote meneer die vreselijk geïrriteerd achterom keek als ik een foto probeerde te maken (ok, met flits), dus die afbeelding voor mijn blog moest ik even gaan improviseren, bedacht ik me al in de zaal.


Raar is dat toch. Vaak bedenk ik me al tijdens een "happening" wat ik u ga voorschotelen. 


Anyway, het was een mooi verzorgde voorstelling. Zoon blij want hij zag al zijn treinen 'in het echt' en mama blij want het was theater en het ging ook nog eens over het circus.

En vandaag is de herfstvakantiekaravaan weer verder getrokken. Met als volgende stop Legoworld in Zwolle. Maar toen moest ik weer werken (ach, wat jammer toch weer).

prentje en de herfstvakantie

Het is herfstvakantie, maar ik heb niet zoveel vrije dagen meer. Allemaal opgenomen tijdens deze verregende zomer. Man heeft nog een stuwmeer aan vakantiedagen en heeft de hele week vrij genomen om samen met Zoon leuke dingen te gaan doen.

Vandaag waren ze naar het Spoorwegmuseum, dus het was niet zo erg dat ik moest werken. Zoon kreeg een treintje, en dus werd vanavond de hele baan weer opgezet. De treinen kleurden mooi op mijn kleden. Die eigenlijk een beetje nonchalant over elkaar moeten liggen voor een Bohemian-effect, maar die Zoon consequent recht legt.

Ik zie Zoon genieten van zijn vrije tijd. Even geen taal en rekenen. 'Eigenlijk ben ik niet zo van de cijfers', zegt hij nadenkend. 'Ik ben meer een speel-man.'

Waarvan akte.