Ik heb echter meteen het gevoel dat ik Leuke Dingen moet Doen. Bij voorbaat Buiten.
Terwijl ik me net had voorgenomen eindelijk naar de Alice in Wonderland-tentoonstelling te gaan. In Barneveld, of all places. Ik weet niet hoe het met u is, maar ik ken Barneveld vooral van de kippen. En als Biblebelt.
Maar goed, gelukkig ging het museum pas 's middags open, dus kon ik 's ochtends uitgebreid de krant lezen op mijn bankje voor het huis, waardoor ik toch het idee had dat ik Iets met het Mooie Weer had Gedaan.
Zoon had er echt zin in, maar niet heus. Landerig hing hij voor de kassa. Totdat de lieve mevrouw achter de kassa vroeg of hij mee wilde doen aan een speurtocht, daar knapt ie altijd reuze van op.
En o, wat was het leuk. Trouwe bloglezers weten dat ik een Alice-fan ben, dus ik kwam helemaal aan mijn trekken daar in Barneveld (het andere museum is trouwens het pluimveemuseum - do I need to say more?)
Nooit geweten dat Alice vertaald is in (even uit mijn hoofd) 122 talen, waaronder het Fries. Tientallen boeken waren er tentoongesteld, met heel verschillende illustraties. Blijkbaar spreekt het raadselachtige verhaal van Alice veel mensen aan.
Toen we uiteindelijk op een terrasje toch nog even in de zon zaten (ik kon het niet laten) vroeg ik aan Zoon wat hij nu het leukst had gevonden op de tentoonstelling.
Zoon's antwoord: 'de kleurplaat inkleuren'.
Fijn. Ga nog eens naar de Biblebelt. Op de terugweg zien we vier stenen kippen op een kruispunt.
Lijkt het nu maar zo of grijnst er een heel kwaadaardig?
Mooi weer heeft zéker iets dwingends. Ik ken dat. Van thuis. Als de zon scheen, werd ik altijd de tuin in gestuurd om buiten te spelen. Balen, want ik las dan toch gewoon liever een boek. Binnen.
BeantwoordenVerwijderen