Maar goed, het winkelcentrum in onze nieuwbouwwijk werd dan vandaag ein-de-lijk geopend. Samen met een vriendin waren we bij de opening - we wilden niets missen deze heuglijke dag. We vingen flarden van een toespraak op - het geluid was niet zo geweldig. Een paar mannen in pak pompten een grote gouden kroon op, een kanon schoot loten - helaas de andere kant op: kortom, een onvergetelijke ervaring. Bij verschillende winkels stond al een enorme rij, omdat ze spijkerbroeken weggaven, of een minuut gratis winkelen. Maar daar begonnen we maar niet aan.
We dreutelden wat rond, scoorden een glas champagne, pasten een bloesje en gingen toen maar boodschappen doen.
Het was tenslotte alweer tijd om de kinderen uit school te halen.
's Middags nog even met Zoon naar het winkelcentrum. Je kan inmiddels over de hoofden lopen. De rij bij Bart Smit is opgelopen tot 50 minuten. Ik kijk om me heen. Wie zijn al deze mensen en waar komen ze vandaan? Ik had het nooit verwacht, maar eigenlijk mis ik mijn nood-HEMA en nood-Albert Heijn. Het was zo lekker overzichtelijk. Natuurlijk, de keuze is nu veel groter maar is dat ook altijd beter? En eigenlijk vind ik het ook jammer dat het vooral de grote winkelketens zijn die hier voet aan de grond krijgen.
Thuisgekomen zet ik de bloemen in het water. Ze kleuren mooi bij mijn tafelkleed met retro-appeltjes van de Sunday Market. De postcode brengt een pakketje: een vestje voor Zoon met paddenstoelen van een nieuw Zweeds merk. Ik zet mijn computer aan en zie dat mijn blog over het winkeltje met de papieren cadeautjes in Arnhem is geplaatst op www.flavourites.nl.
Die laatste alinea weerspiegelt goed waar ik van hou: originele, creatieve, kleinschalige producten.
Ik weet niet of het echt wat gaat worden tussen mij en het nieuwe winkelcentrum.
Leuk geschreven, en herkenbaar! Voor alleen een pak suiker rij ik liever nog even om naar de vertrouwde winkels in Vleuten dorp of De Meern. En na mijn tripje met de auto naar het nieuwe centrum was het helemaal even zoeken en gelukkig; ik was niet de enige! Menigeen reed over de busbaan of tegen het verkeer in, en ook in de parkeergarage was het erg gezellig. Automobilisten die bijna vast zaten omdat ze niet goed de draai konden maken of de plek niet uitkonden omdat het uitgaande verkeer het niet toeliet. De grootste AH van Utrecht met de kleinste parkeergarage? Misschien nog even een kwestie van wennen, want eerlijk is eerlijk, het ziet er wel prachtig uit! Hum, misschien toch maar wat vaker fietsen..........
BeantwoordenVerwijderen